YAŞAMA SEVİNCİ BU OLMALI

Erkenden uyanıyorum çoğu zaman. Yoğun ve yorucu geçeceğini bildiğim sabahlara açıyorum gözlerimi. İçimde bir süredir yaşadığım hafiflik...Türküler mırıldanıyorum yüzümü yıkayıp mutfağa giderken.
Günün koşuşturmacasına inat , kafam ne kadar dingin,yüreğim ne kadar umutlu.
Kimilerinin rutin dediğini ben neşeyle yaşıyorum.Her sabah aynı saatte evden çıkıyor,aynı kaldırım taşlarını ,aynı hızla adımlayarak yakalıyorum halk otobüsünü.
Kocaman kocaman öğrencilerimi kucaklamak geliyor içimden .Benim umutlu,iyimser halim onlara da yansıyor hiç şüphesiz..Sevgiyle baktıklarını görüyorum bana.Gözlerindeki ışığı görürüm de nasıl umut dolmaz yüreğim,nasıl sevmem günü.Allahım aldığım her nefes için binlerce,yüz binlerde teşekkür sana.


ECEGÜL