Paranın öldürdüğü ruh, kılıcın öldürdüğü bedenden fazladır. walter scott
TÜLİN ÖZTUNÇ
TÜLİN ÖZTUNÇ

KEŞKELERİM...

Yorum

KEŞKELERİM...

5

Yorum

0

Beğeni

0,0

Puan

1389

Okunma

KEŞKELERİM...

KEŞKELERİM...

İçimizden biriydi.
Fakat alışılmışın dışında.
Olduğu gibi.
Yani içi dışında.
Samimi. İçten. Doğal.
Taşıdığı isme karakter yapısı itibariyle bu denli uyum sağlayan birine pek rastladığımı söyleyemem.

Tanışıklığımızın hiç de öyle uzun bir geçmişi yoktu.
Sanırım birbirimizi doğru anlamış. Samimiyetimize güvenmiştik. O kadar.

Kendisini şu cümlelerle ifade etti öncelikle.
“Hayata atılırken; bak oğlum dedim kendi kendime. Allah ömür verdiği takdirde önünde uzun bir hayat yolu var. Açtığın tertemiz bembeyaz ilk sayfaya yazacağın ilk cümle şu olsun.
Ne olursa olsun. Ancak hayatta hiç KEŞKE’ lerin olmasın.” Dedi.

Anneli babalı büyümüştü.
Üç kardeştiler.
İlkokuldan itibaren oldukça başarılı ve iyi bir öğrencilik dönemi olmuştu.
Popüler bir devlet üniversitesinin yine çok gözde ve geçerli bir dalından mezun olmuş ve hemen iş hayatına atılmıştı.
Ortaokul sıralarında tanıdığı genç kızla aynı üniversitede okumuş ve daha sonra bu güzel arkadaşlığı Hayat Arkadaşlığına dönüştürmüşlerdi.
Birbirlerini tamamlayan harika bir ikiliydiler.
Örnek gösterilen bu harika beraberlik aşk meyvesini vermekte gecikmedi.
Dünyalar tatlısı kızlarını kucaklarına aldıklarında mutlulukları da dünyalara sığmıyordu adeta.

Karı-koca kendi araçlarıyla yol alıyorlardı yaşadıkları şehrin dışında.
Bu yolculuk karısının son yolculuğu. Kocasının ise hayatının sonu olmuştu o gencecik yaşlarında.
Adam o andan itibaren yaşayan bir ölü bile değildi.
Kazayı oldukça hafif hasarla atlatmıştı oysa.
Ne var ki yaşadığı travmanın hasarları onarılacak gibi görünmüyordu.
Fiziksel ruhsal zihinsel ve bedensel tüm işlevleri durmuştu adeta.
Minik kızının hayatta olması bile yaralarını sarmaya yeterli olamıyordu.
Aradan geçen uzun bir süreçten sonra her şeyiyle yarım bir insan olarak hayatın bir ucuna tutunmaya çalışmıştı.
“Kızım olmasaydı kesinlikle canıma kıyardım.” demişti bir ara.
Oysa fevkalade inançlı birisi.
Son derece zeki. Çalışkan. Yaratıcı. Mesleğinin kompedanı.
Ayrıca toplumun kullandığı çok önemli buluşlarda icatlarda imzası olan biri.
Bunların hiç birini ne paraya tahvil etmiş ne de bunlardan kimsenin haberi olmuş
Uğradığı haksızlıklar. Gördüğü vefasızlıklar ve ihanetler karşısında bile bir kez “Ah” etmeyen
soylu bir insan
Alabildiğine duygusal. Sanatçı ruhlu. Kendisi kabul etmese de edebi yanı da var. Özverili. Sabırlı ve de Yürekli.
En yakın arkadaşları ise her an akmaya hazır gözyaşları…
Ve sayısız KEŞKE’ leri…








Paylaş:
(c) Bu yazının her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir. Yazının izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Yazıyı Değerlendirin
 
Keşkelerim... Yazısına Yorum Yap
Okuduğunuz Keşkelerim... yazı ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
KEŞKELERİM... yazısına yorum yapabilmek için üye olmalısınız.

Üyelik Girişi Yap Üye Ol
Yorumlar
inci*
inci*, @inci-
3.9.2012 11:22:42
Bazen çift gidilen yollardan tek dönülüyor. Rabbim elem ve kederden uzak eylesin sevdiği kullarını.
sevgiler değerli dost.
(Samim)
(Samim), @-samim-
30.8.2012 01:39:52
Zaman zaman düşünürüm...En acı veren, en şiddetli kayıp nedir diye..? Sorduklarıma kendim bile cevap veremediğimde,sorular soran dilime şükürler yapışı verir..Elbette herşey insanlar için yaşamda..Kaybetmeler,kederler,acılar,hüzünler,çok nadir burkulmalar bile aslında huzurlu,mutlu en şakrak anlarımızın kıymetini bilmek için çok önemlidir...Herşeyin zıt şekli ile var olduğumuz ve nefes aldığımız bu LEŞ tabir ettiğim dünyada kimseciklerin zerrece üzülmemesi için dilim damağım kuruyana kadar dua ediyorum..Huzur mu evet herkese diliyorum ve herkesten DİLENİYORUM....Aşkın sahibine emanet ...Sakin bir İstanbul gecesinden selamlar..
Turgay COŞKUN
Turgay COŞKUN, @turgay-coskun
29.8.2012 20:43:43
Olaydan ziyade keşkeleri düşündüm ben.

Hani kanıksama duygusu var ya insanların; işte hep kanıksadık hüzünleri artık yaşamımızda. Ya keşkeler? Pek düşünmediğimiz; ama hayatımızın her salisesinde gizlice yer alan keşkelerimiz...

Hangimiz demeyiz ki? Hangimiz kötü anların suçunu keşkelere yüklemeyiz? "Keşke onu yapmasaydım.", "Keşke şu yoldan gitseydim..."

İyi de... Nasıl olur idi öyle? Yaşanmışlıklara nasıl sahip çıkabilirdik? Nasıl "Kendimiz" olabilirdik ki?

Şu da var; o keşkeleri yükselen başarılar için kullansak ne ala... Düşünce jimnastiği ile doğrulara el uzatsak... Ders alsak ya da alabilsek....

Yararlı bir yazıydı. Güzel de hazırlanmıştı.

Kutlarım...

Selamlar...
sareyaprak
sareyaprak, @sareyaprak
29.8.2012 00:05:34
Yüreğim sızladı..Allah kimsenin başına böyle bir şey vermesin...sevgiler..
Hüseyin TOPHAN
Hüseyin TOPHAN, @huseyintophan
28.8.2012 23:58:53
10 puan verdi
sayfaya düşen güzel bir yazıydı okurken ötelere gidi verdim yazan kalemi kutlarım gecenin esintisinden sevgilerimle
© 2025 Copyright Edebiyat Defteri
Edebiyatdefteri.com, 2016. Bu sayfada yer alan bilgilerin her hakkı, aksi ayrıca belirtilmediği sürece Edebiyatdefteri.com'a aittir. Sitemizde yer alan şiir ve yazıların telif hakları şair ve yazarların kendilerine veya yetki verdikleri kişilere aittir. Sitemiz hiç bir şekilde kâr amacı gütmemektedir ve sitemizde yer alan tüm materyaller yalnızca bilgilendirme ve eğitim amacıyla sunulmaktadır.

Sitemizde yer alan şiirler, öyküler ve diğer eserlerin telif hakları yazarların kendilerine veya yetki verdikleri kişilere aittir. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. Ayrıca sitemiz Telif Hakları kanuna göre korunmaktadır. Herhangi bir özelliğinin kısmende olsa kullanılması ya da kopyalanması suçtur.
ÜYELİK GİRİŞİ

ÜYELİK GİRİŞİ

KAYIT OL