Nefesim, kimsesizliğim, yalnızlığım ve acım… Parça parçayım, her yeni gün dağılıyorum, ne kış olabiliyorum, ne de yaz. Biraz fırtına ve kar birazda güneş bir miktarda çiçek açmış bahar. Görmediğinin çok ötesindeyim, ihtiyacım var sana , seninle konuşmaya . sen dışında herkes yanımda ama olmuyor kimse sahiplenemiyor yalnızlığımı , kimse sen olmaz ki… oysa her zamankinden daha çok ihtiyacım var sana , seni görmeye beklide . kokunu duymaya . ne tuhaf nefret etmem gerek oysa ki senden, olmuyor her seferinde kaybediyorum , her seferinde yeniliyorum. Her mutluluğumda , mutsuzlukta çalıyor kapımı , elimden gelseydi eğer kalbimi söküp atmak isterdim, yoruldum sen gittiğinden beri yorgunum dağnıklığımı toplamak gelmiyor içimden , gelişi güzel yaşıyorum. Hayallerim mutluluğu getirirken mutsuzluğu taşıyor bir miktar. Olmuyor işte olmuyor, lanet olsun ki olmuyor. Nasılsın, demeni ne çok isterdim . herşey ne kadar kolaymış .., başaracağım. Ben görmedim ki seni , çok uzun zaman oldu, unutacağım . yoksa kendimimi kandırıyorum . sana ihtiyacım olduğunu , hissedebilsen . ama dur yine aynı rüyayı görmek daha beter olur. Özledim , seni seviyorum ,demeni bile özledim.