Yalnızlıkla doluyor içim. Evet fark ediyor bedenim, ama pek de şikayetçi değil gibi. Alışkanlıklar, konuşmalar, yemeler, içmeler... Hepsi renk değiştiriyor, şikayetsiz. Bi haber etrafımdakiler seyrediyor bedenimi gizli ve şikayetçi! Bilseler yalnızlaşan beni belki(!) düşünmezler böyle, ne de olsa vardır bir yerlerde hatırım. İçimden geçenleri anlatmama fırsat verse sevgili, yeniden aşık olur belki.. Tek kelime etti, iyi halt etti ve gitti. İşkencelerini bıraktı benimle, birkaç değerli anı ve şarkılar. Med cezir yapıyor yüreğime fotoğraflar ve birkaç kelime söz. Daha fazlasına cesaret ne hacet, elden sadece yalnızlık aşılamak gelir. Kalbim doluyor ve zaman daralıyor. Son bir kez gelsen, izin alır bedenimden iki kelime ederim, söz veririm.. Ben sadece ’seni seviyorum’ derim, söz veririm...


ozan kamış