KAHRAMANIM’A
Tınısı hafif bi melodi gibi bu duygu, hafif hafif akıyor kalbimden.Sıcak,samimi,güven dolu.İlk kar gibi ince ,ince işliyor içime..Yıllar geçtikçe artıyor şiddeti.
Babam;
Biliyorum bu cümleler az senin içimde kapladığın yere.Hep aklındayım hep aklındaydım. Belki sonradan kazandığımı düşündüğüm baba figürünü,sen babam olmamış olsaydın böyle içime işleyerek kabul edemezdim.Çocukluğum geliyor aklıma.Sensiz geçirdiğim kayıp günlerim...Ya da senle geçirdiğim ama hatırlayamadığım,biraz sararmış yüzlerce fotoğraftan anımsadığım o harika masallarla dolu bebekliğim...Herşeyimde yoğunsun her duygumda içimin derinliklerinde bana gülümsüyor o büyük gözlerin...
Sonra bi zaman kayboluyorsun hatıralarımdan.Altı yaşlarım..Kötü anılar var,kötülükler ve sen yoksun orada.O küçük bedenim ’Babam yok diye oluyor bunlar’ derken ağlıyor,o melek yüzlü insanın kucağında.’Babam olsaydı böyle olmazdı’ diye başlıyor tüm keşkelerim o yaşlarda.Sense dağda bayırda yurdun dört yanında boğuşup duruyorsun uzun yıllar düşmanlarla.O küçük bedenime ve ruhuma rağmen geleceğinden emin bi yandan dua ediyorum Rabbime, bi yandan seni bekliyorum dört gözle...
Hatırlar mısın bilmem..Mektup yazardık sana.Annemin gözlerinde hep ulaşmayacağının umutsuzluğu,yalnız kadının mutsuzluğu...Hala hatırlıyorum o gözleri.Bazen aylarca haber alamazdık senden.Dağda olurmuşsunuz meğerse.Zar zor ulaşmaya çalışırdık telsizlerle.. İçimizde hep bi umut bi umut...
Tek yapabileceğimiz buydu çünkü.Senin için umutla bekleyip dua etmek...Merak ederdin illa ki sende bizi.Birgün el izlerimizi çizdirmişti öğretmen.Ve ben yine ulaşmayan o mektupların içine yerleştirmiştim; o buruşuk,eski ama umut dolu el izimi...
Bak baba ellerimi açtım bekliyorum gel diye
Ne kadar büyüdüm sen yokken gör diye...

Babam Benim!
Büyüdüm işte.Sen dönünce bayram gelen o evin en büyük kızıyım şimdi.Hiçbir zaman of demeden çalıştığın ve dimdik tuttuğun o evin öğretmen olacak kızı...

Hiç unutmuyorum bikere gözyaşların karışmıştı mutsuzluğuna.O yaşıma kadar görmediğim bi umutsuzlukla.o film ve müzik tuz biber olmuştu acılarına.Şimdi bende o müziğin içindeyim burda.Sessizce akıyor gözyaşlarım damlalarla..
Ama ben biliyorum benim babam ağlamaz.Dimdik durur omuzları her daim.Herkes bilir herkes tanır parmakla gösterir o cesaret dolu yüreği.Şehitler kadar onurlu ve gururludur benim babam!

Bu hayattaki tek idolüm tek kahramanımsın
Canım babam iyiki varsın
İyiki benim babamsın

...KIZIN ESRA...