’’Biraz’’ yaptım ben her şeyi... Küçüklüğümde başladı bu. Biraz oyuncağım oldu mesela. Bütün çocuklar çokça yaşadı oyuncak sevdasını ben birazla yetindim. Kendime küçük bir sandalye yapmak istesem bütün malzemeleri elime alırdım birazını yapardım bıkardım. Arkadaşlarım bile biraz’dı benim. Kavga yapsam biraz kişi gelir dayak yerdik. Birazı da giderdi bütün dayaklarını benim yerime yedikleri için, iki veya en fazla üç kişi kalırdık. Biraz büyüdüm orta okulu bitirdim. Biraz puan alıp bir lise kazandım zar zor. Biraz biraz notlar alıp liseyi tamamladım. Yemek yiyecek oluruz kaşığa hep ben biraz alırım mesela. Arkadaşlar toplanırız bir şeyler konuşacak oluruz ben biraz konuşurum. Cebimde hep biraz param olur. Biraz yazı yazarım mesela çok yazamam. Fazla örnek veremem görüldüğü gibi biraz verebildim. Bir kız arkadaşım oldu ilişkimiz biraz sürdü. Şunu diyeceğim; arkadaş olduk onunla ilk başlarda. Konuştukça muhabbet genişledi, duygularımız derinleşti. Arkadaş desen değil sevgili desen değil. Adı konulmamış bir ilişki. Belirsizlikler daima kafa kurcalar ya insanda. Sordum en sonunda şimdi biz ne olduk diye... Biraz sevgili olduk dedi, şaşırmadım...

ozan kamış