Meleklerin varlığına inanır mısınız ? Ben inanırım. Dertlerle boğuştuğun, her şeyin üst üste geldiği hatta yaşamaktan bıktığın bir dönemde birdenbire çıkıverir karşına . Öyle bir çıkar ki neler olduğunu anlayamazsın. Tek anladığın yaralarına müşfik bir elin dokunmasıdır. O kanayan yaralar temizlenir sarılıp sarmalanır. Meleğin bunları yaparken sıradan bir şeyi yapar gibi hatta hiçbir şey yapmıyormuş ta günlük yaşantısını sürdürüyormuş gibi davranır. Bir karşılık beklemez hatta minnet duygusuna bile karşıdır. Bir an gelir meleğinin sardığı yaraların çabucak iyileşmesini istemezsin, korkarsın eğer iyileşirse meleğin görevi bitecek ve hayatından çekip gidecek, o giderse sen eski haline döneceksin ve büyü bozulacak o pırıl pırıl araba balkabağına dönüşecek sen yine onmayan yaralarınla ortada kalacaksın. Halbuki adı üstünde o bir melek.
Nasıl en sıkıntılı anında birdenbire ortaya çıkıverip hayatına pırıltılar kattıysa, nasıl sen hiç anlamadan o bakmaya bile çekindiğin yaralarını özenle tedavi ettiyse hayatındaki yerini de o şekilde korumaya devam edecektir. H ani küçük çocuğun odasında yalnız kalmaktan korkması gibi yada aslında korktuğu için değil de yanında olmanızı istediği için kabus uydurması gibi biraz daha kalsın istersiniz . o bir melektir ve çocuğun duygularını biz nasıl anlıyorsak o da bizi anlar elimizi tutar yanımızda bekler kendimizi emniyette hissettiğimizi anladığında da yavaş yavaş acı çektirmeden uzaklaşır ondan geriye güzellikler, umutlar ve hayatla arana örülmüş sımsıkı bir bağ kalır.. O artık yüzünde bir tebessüm, yüreğinde bir pırıltıdır..
Ne dersiniz şöyle bir hayatımıza bakalım mı Beklide meleğimiz oralarda bir yerde bizi bekliyordur ya da biz farkında olmadan birilerinin meleği olmuşuzdur. Neden olmasın……..:))