Durmuş ne yazacağımı düşünürken satırlara..satırlar boyunca kayboluyorum..acaba hangi acı sözün arkasına saklanmak niyetim..insanı yaralayan kelimelerden bana en çok yakışanı hangisi..hangi sözcük,hangi harf içimdeki acıyı en iyi şekilde anlatabilir..bu acıyı ben kaldıramazken henüz,hangi dizeler kabul eder ki hislerimi..bitti diyorum,bitti..ama bitti dediğim yerden başlıyor her şey..zamansız yakalıyor sancılar,gece oluyor sonra..en çokta gecelerden korkuyorum..daha yalnız hissediyorum kendimi..daha savunmasız..daha çaresiz..yarım yamalak bir şeyler hatırlıyorum..tam yüzü aklıma gelmese de..sanırım içimdeki tarifsiz hissin nedenini anlıyorum..gözyaşları dökülüyor yastıgıma..sağa dönüyorum cennet..sola dönüyorum cehennem..ortasında kalan acınası bir beden..öylesine çaresiz..öylesine yorgun..her şeyini kaybetmiş bir adam..ve yarım kalmış bir hikaye..sonu yok..başı yok.. olsa da önemi yok..kaybolan umutlar,yıkılmış hayaller..bize düşmüş yalnızlık..alıp başını gitsen,uzaklaşacağın sadece mesafeler..gitmek deyince,bitti deyince insan..her şey anlamını yitirmeli..ayak izlerini gözyaşların silmeli sen giderken..ardına dönüp bakmak yok,kalbin ne kadar acısa da toplayıp pılını pırtını..kırılan gurunu..akan gözyaşlarını..hıçkırıkların dilinde şarkın olup..tek seferde gidebilmeli...sevgin kadar büyük olmalı ayrılıkların da..bir zamanlar yaşadıgım o güzel günler..pusu kurmuş, kalbime o derin hançerleri vurabilmek için..zamana sığınsam da her canım acıdığında..sonradan farkediyorum..bu kadar zaman,nasıl yaşadığımı..

Ömer Faruk Turanoğlu