Ne var biliyor musunuz... Umutlarımızı, sürekli kendimiz dışındaki nesnelere bağlamışız.... Yeri geliyor bu bir şans oyunu oluyor, yeri geliyor imkanlarına güvendiğimiz torpilli birisi. Fakat senaryo hiç mi hiç değişmiyor. Şans bize gülmedi ya da işimiz ..... aksilikten dolayı olmadı tarzında geçiştirmeler....

Bu sistem bizleri, bir şeyler vaad ederek kölelik durumunu, umutlarımız sayesinde devam ettiriyor. Böylelikle kendimizdeki potansiyelden habersiz şekilde bekleyişlerle sürdürüyoruz hayatımızı.

Bir düşünelim bakalım, kaç zamandır biz bu bahanelerle oyalanıyoruz, nelere emek ve zaman harcıyoruz... Düşününce ne kadar da çok değil mi .... Maalesef öyle...

Kendi imkanlarını kullanmayıp sadece başkalarına bağlı bir yaşamın en acı sonu keşkelerin çoğalmasıdır. Bu yüzden bizleri yapay olarak mutlu edebilecek ne kadar fırsat ve imkan varsa bunlar olmadan da nasıl yaşayacağımızın planını yapmalıyız. Param olsa şunları şunları yaparım diye bol keseden atacağımıza, isteklerimizi birer birer yerine getirmeye çalışmalıyız.

Yapabildiğimizi görünce gerisi çorap söküğü gibi gelecektir. Çünkü yapabilirim duygusunu tadan bir daha bırakamaz ve çevresine de bunu aşılamaya çalışır. Başarabileceğimiz bir çok şey sadece bir kararımıza bakıyor. Kendimizi sistemin sanal tuzaklarından ve boş insanlarından korumak...

Gerisi sadece yapabileceklerimizin sınırlarının inancımız doğrultusunda bize bağlı olduğu bir dünya.

T.GEZİCİ
www.bilincalti.com