Nihayet, kitabı aldım. Otobüse biner binmez okumaya başladım.Okudukça kendimi toplumumuzun değer yargılarıyla oluşmuş sorunların içinde buldum...

Öykülerde konular çok güzel kurgulanmış. Anlatımlarda bir o kadar güzel. Kısa ve etkili cümleler.Sade ve anlaşılır kelimelerle ilmek ilmek örülmüş. Kitabı elimden bırakamıyorum. Çok sürükleyici. Öykülere girişler mükemmel. Bir anda öyküyle bütünleşiyorsunuz. Çünkü, bizim öykülerimiz.Karakterler bizleriz. Kısacası biz varız.Bizler anlatılıyoruz.Bitişlere gelince, çok yumuşak ustaca.. Ve çok can yakıcı .. Bazen ağlatıyor, bazen güldürüyor. Üzüntü verirken düşündürüyor.

Arabayı öksürtmek kaç kişinin aklına gelir ki ?
Benim diyeceğim şu ki, bu yoğurt maya tutmuş... Nermin Hanım’ı alkışlayarak kutluyorum.
Naçizane önerim, sıra peynir yapmaya gelmiş.. Yani romanlarınızı dört gözle bekliyorum. Mesela,( Nerdesin Meleğim? ) genişletilip romana dönüştürülebilir.Başlangıcı ve bitiş aynı kalmak kaydıyla.

Gönül ışığınız sönmesin. Saygıyla..Selâmlar..
___________________________________________________________________________

Bir kaç cümlede kendimize edelim. Öncelikle Edebiyat Defterini oluşturanlara teşekkür ediyorum. Bizleri buluşturdukları için.. Tanışmamıza, kaynaşmamıza vesile oldukları için.. En önemlisi içimizden güzel filizlerin yeşermesine vesile oldukları için..

Gelin canlar, bizlerde yeşeren filizlerimizi sulayalım. Kurutmayalım. Destek olalım. Filizlerimiz, büyüsün her biri ulu bir çınar olsun. Gönüllere kök salsınlar.

Kitap yazma cesaretini gösteren bütün dostları kutlar, saygıyla selamlarım...

DURMUŞ ÇAĞLAYAN