0
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
780
Okunma
Onu ilk tanıdığımda sanki sert bir rüzgârda uçacakmış gibiydi, Çok şey görmüştü. Kulakları o kadar çok gerçekliğin acısını işitmişti ki, Hiç kimseye güvenemiyordu. Bunu yüzünün ifadesinden açıkca anlayabiliyordum. Fakat gülümseyebilmeyi unutmamıştı. Kalbinin derinliklerinde sevgiye yer ayırmıştı. Birkaç kez onu gülümserken gördüm. Bana göre şimdiye kadar gördüğüm en içten gülümsemeye sahipti. Bakmaya doyamazdım.