Sıralı Torosların oluşturduğu bu vadi aslında çok güzeldi.Kulağında rüzgarın şarkısı ve yüzüne çarpan soğukluğu… Kızmıyorum artık rüzgara saçlarımı dağıttığı için çünkü bana en yakın insan en az 1 km uzakta.


İki yüksek dağ ve karşılıklı iki uçurum , ortasından sessizce akan nehir.Belki o nehir yüzünden kavuşup o hendeği dolduramıyorlardı ki bir insan yalnızığını hissettiğinde o nehire oradan dalmak istemesin.Evet yapayalnız geldim buraya sadece ben varım.Ve sen aklıma geldikçe bakıyorum uçuruma. Evet nehir gerçekten güzel görünüyor . Rüzgar biran arkamdan iter gibi oluyor sonra önüme geçip durduruyor beni . Geri dur düşeceksin dercesine … Ve ben buradayken sadece bir dağın doruğunda değilim. ­­

Yalnızlığın , hasretin , Seni Sevmeninde doruğundayım …

Aslında sana ilk başta bişey sormam lazımdı : ­­

Aşka inanır mısın ?

Şimdi sana karşı olan tüm duygularımı bu uçurumdan atıyorum ...

Eğer Seviyorum diyorsan emin ol burdan bende atlar tutarım o duyguları, ölsemde...

ama eğer sevmiyorsan ...


Unut gitsin...­­