Insanin elinde bir ‘ tat ve tuz’ oldugunu ve hayatinda toz pembesi oldugunu duymusuzdur ve bilmisizdir.. Dünya alemide insanin tadini ve hayatin pembesini almakla görvelidir… Yani insanin elinde tuzu, hayatinda tozu kalir sadece… Yani dogarsiniz, çocuk olursunuz, büyürsünüz, yaslanip veda edersiniz bedeninize… Bu süreçler içinde birde olgunlasmak vardir ki artik her yigidin harci olmamakta… Zaten yigitligin soyu tükenmis bir zamandayiz…
Dünya düzenine gelince, düzeni dahada ‘düzene’ sokalim diye tabiyatin temeline uymayacak kurallar, yasalar, örf ve adetler icat edip, insanin eline ne tad birakiliyor nede hayatin pembesi… Insan olmaya çalistikça hayvanlasan bir yasamin içine gömülüyoruz… Cahillesiyoruz medeniyete bogularak…. Dünya mucitlerinin ilerlemesine karsilik insanligin gerilemesine sahit oluyoruz… Cehalet denizinde yüzüyor, burusuyor insanlik… Kirismis bir insanliga davetiye çikariyoruz, nedense biz insanlar seviyoruz savasi, öfke duymayi, yapici olmaya degilde yikici olmaya zaafimiz var daha çok.
Sevgiyle yaratilmis bu evreni, nefretle tüketiyoruz… Hem insanligimizi hemde hayatimizi yitiriyoruz… çünki elimizden tadimiz aliniyor pembe hayallerimiz çaliniyor…. Ve sonra ayriliyor herkes birbirinden… herkes herkesten uzak hayat sürdürmeye çaba gösteriyor… Kendi egomuz için insanliktan vazgeçiyoruz… Menfaatimiz için dönüyoruz tekrar arkamizda biraktiklarimiza…. Sonrada sasiriyoruz kurdugumuz hayat düzenine ve insanliga geciken nesile (?)
Artik anneler babalarda evlatlarini öldürüyor… Öz evladinin hayatini kurmadan hayatini istiyor…Artik anne babarla kendi çocugunun düsmani olup çikiveriyor… Artik evlat sifatini yakalamak için ebeveynleride ödemek gerekiyor…Herkesin dini dilinde imani parada…
Eee ne demis Mehmet Akif Ersoy : Aldanma insanların samimiyetine , menfaatleri için gelirler vecde , vaad etmeseydi Allah cenneti , O ’ na bile etmezlerdi secde…


(Devam edecek…)
by esr@yildirim