Kanımız akmaz bizim.. Biz yana yana ölür, ya da bir damla su’da boğuluruz..

Günahmış kan akıtmak Budistin dininde.. Onun için ya boğularak ya da yana yana ölürüz ..

“Bu toprağın üzeri bizim, altı sizin..” dedi Rahip..

“Ya puta taparsın, ya da puta kurbansın..” dedi Rahip..

Mesele taş toprak meselesi.. Taş toprak uğruna, taşın toprağın altında kalma meselesi..

“Gidin” diyorlar bize, “gidin.. Burası bizim..”

Sessiz sandallara bindirip üzerinde başka taşların olduğu topraklara yolluyorlar.. Mihmandar bile veriyorlar.. Yeşil başlı gövel Timsahlar eşlik ediyor gölgemize..

Üzerinde başka taşların olduğu toprakların sahipleri, daha ayak basmadan topraklarına;

“Gidin” diyorlar bize, “gidin.. Burası bizim..”

Sessiz sandallara bindirip yolluyorlar yine geldiğimiz yere..

Mesele Hicret değil de, gidecek Medine’miz yok.. Biz Muhacir olduk da, kapısını açacak Ensar bulamadık..

Sonra diyorlar ki; “Burası bizim, madem yer bulamadınız toprağın üzerinde.. Altı da sizin olsun toprağımızın” ..

Ciğerimizde nefes, gözümüzde ışık, dilimizde çığlık varken bir kuyuya gömüyorlar.. “Ya Yusuf ol, ya da Firavun’a kurban ol” diyorlar..

Yusuf oluyoruz kuyuda.. Binlerce baş, binlerce nefes, binlerce Aşk.. Yusuf oluyor Hakk’ın kuyusunda.. Son nefesimizi ilk nefesimizi verene veriyoruz karanlık bir kuyuda..

“Etmeyin! Zalimin zulmü varsa, mazlumun da Allah’ı var!” “Cehennem dediğin yerde dal, odun yoktur. Herkes ateşini kendi götürür..”(Pir Sultan Abdal)

“Bizim başımıza yaktığınız ateşle gidersiniz, ederseniz kendinize edersiniz..”

“O halde, yaratan (Allah), yaratmayan (putlar) gibi olur mu? Hala düşünmüyor musunuz?| Nahl 17.Ayet|” diyoruz..

Onlar ise;

“Putlara tapıyoruz ve onlara tapmaya devam edeceğiz” diye cevap verdiler.” | Şu’ara 71.Ayet|

Sonra ;

“Madem herkes ateşini kendi götürür, öyleyse ateşinizi götürün” deyip dalga geçtiler, putlarının önünde Nemrut’un ateşini yaktılar..

“Madem İbrahim’in soyundansınız, size bir şey olmaz!” dediler..

Dedik ki, “bizde İbrahimlik var, var da.. Ağzında su taşıyıp Nemrutun ateşini söndürecek Karıncamız yok..” Karınca olup imdada yetecek kardeşimiz yok..

Sonra attılar ateşe.. Putlarına niyet edip, boynumuzu zulmün ateşiyle tutuşturdular.. Cayır Cayır Ademin oğlunu yaktılar..

Putperestin, Nemrutun ateşi tenimizi yakmadı da.. Gelmeyen karınca, imdada yetişmeyen mümin canımızı yaktı..

Onlar putuna niyet edip kurban ettiler bizi.. Biz Allah’a niyet edip kurban olduk..

Dilimizde şahadet ve tevhid, gönlümüzde tekbir Allah vardı..

Bir aylık yavrularımızla Şeytanın, Nemrutun yaktığı ateşte yanarken biz, Karıncayı bekledik.

Karıncayı bekledik..

Ey Karınca! Biz yandıktan sonra gelirsen diye sana külümüzde bir mesaj bıraktık!

Oku; “İbrahim yandıktan sonra gelen karınca İbrahim’ den değildir..”

A.Tolga Akpınar
twitter.com/tolgaakpinar