"Kar beyazdir ölüm, ellerinden gülüm! Yine yoksun diye, düsmanim her güne!"

Ne güzel dizelere almış rahmetli TEKİN.Dorukların soğukluğu,çöllerin sıcaklığıdır ÖLÜM.Sözler bitmiştir,zaman aksak bir ritmdir artık yelkovanın kıpırtısında. Uyandırılmaya ne sebebin olur,nede seni kaldırabilecek bir ademoğlu..Hissedemediğin şeyleri gözünle görebildiğin,teninle hissedebildiğin andır ölüm...Acının evrensel olduğunu biliyorum.. Bu ölüm içinde geçerlimidir ACABA.? . Sadece kimine göre sonsuz bir karanlık,kimine göre bitmeyen acıların sonumu desek. Genede,bilen yok..Ancak ölüm bir arınmadır bence yalnızlıkla eşdeğerde iki tarafı keskin bir bıçak olan.Yaptıklarınla ve yapmadıklarınla yargılanırsın son celsede.Ve bu mahkemede belki hafifletici sebepler olur o musallah taşında "ey cemaat-i müslimin",bu zatı nasıl bilirisiniz" sorusuna şahitlik edenlerle .Ancak, gerçek şu ki:bu yargılama sadece dünyaya aittir .Gerisi ne..?Hep soru işaretleri..İşte şairin dediği gibi "Bir namazlık saltanat" en son bildiğimiz ve gördüğümüz.."Son" dedimde,acaba gerçekten bir son mu ölüm,yoksa bir uyanışmı.?

Her ne kadar inanca göre değişse de, asıl gerçek olan ölümün bir başlangıç olmasıdır bence, bunu kabul etmek istemeyenler olsa da kimse için değişmeyecek olan bir gerçek!...ÖLÜM.Vakti ve yeri belli olmayan, son diye nitelendirdiğimiz yeni başlangıçlara geçmeden ,İnsanca yaşamak dileğim,yaşama saygıyla...SEVGİLER EDA(AŞİYAN052)