GERİ DÖNÜLMÜYOR

Tanımıyorduk birbirimizi. Aynı saatte beraber yola çıkmışız, ne senin benden, nede benim senden haberin vardı.
Buluştuğumuz günü hatırlayamıyorum ama karanlık bir gün olduğunu iyi biliyorum.
Yollar inişli çıkışlı, çok virajlıydı. Yol boyu ne geleni nede gideni vardı.
Kervanı kıt,ne istasyonu ne de bir hanı vardı.elimizde adresimiz bile yoktu.
Sanki yorulduğumuz yetmiyormuş gibi birde yön levhası olmayan kavşak, tek umuttu.
Yıldızlar kadar uzakta bir kıvılcım görünüyordu. Geceleri karanlıklarda yaşanamadığını, aydınlığa ulaşmak için yürümek gerektiğini biliyordum.
Evet, o kıvılcım pusulam oldu. Onlar ve sen gelmediğiniz gibi beni hep suçladınız. Yürünmeden aydınlığa ulaşılmıyor ve bugün çok uzaklardayız. Ben yürürken sen oturdun. Bir hayli yol aldım ve iletişim koptu. Ne ben seni görebiliyorum, ne de sen bana kendini anlatabilirsin. Geri dönülmüyor ki. İletişimsizlik kadar kötü ne olabilir ki. Kinler,
Nefretler hep düşmanlık doğurur.
Bir çoğu bizim gibi beraber aynı yolu yürüdü. Kimi kavşağa kadar gelmeden kimi kavşakta, kimi ise yarı yolda döndü.
Belki inanmayacaksın, senin için bende geri dönmeyi çok denedim. Kıyamadım, buraya kadar çok emek harcadım.
Kendi emeğimin ve bedenimin umurunda değil. Beni engelleyen sadece gördükleri: Yırtılmış kara marka ayakkabının mavi, ela, karagözlü çocukların ayaklarını ısırıp kanatmasıydı.
Abisinden kalmış, uzun paçalı, dizlerine dizlik dikilmiş, bol gelen kemeri arkadan büzdürerek dikilmiş giyilen pantolonları gördüğümdür.
Anasının elinden tutmuş; market, pasta ve simit fırının önünde bir annesine birde simide bakıp direnerek, ağlayarak sürüklenen çocuğu gördüğümdür.
Sevgili dost, suçlu olan ne kader, ne yazı, ne kısmet, Suçlu aramaya gerek yoktur
Gördüklerimdir ve yaşaduklarımdır!..
.A.ŞAHİN
10.01.2001...

İRİ TAŞLAR

Dost bildiğin pusularda yatar mı?
Eteğine iri taşlar toplar mı?
Dar gününün de hedef alıp atar mı?
Sığınacak mevzi kalkan yok benim!

Barış diye yedi düvel toplamış,
Dilim durdu,benzim soldu ağladım.
Geçen günün emeğini sormadım!
Yargıçlarım,mendillerim yok benim!

Deli olsam kapı kapı gezerdim!
Haram yesem nice ödül alırdım!
Dost olsaydı kucaklardı korurdu!
Gidecek yol tutacak dal yok benim!

Aşur yeni bir ömür verseler,
Yemin etim şerefime dönemem!
Gücüm yetmez kader denen illete!
Yüküm ağır paylaşanım yok benim
21.04.2005

ALTIN KUMAŞ

Altın idim onca sarraf var iken
Pul kıymeti bilmeyene satıldım
Kumaşıma paha biçilmez iken
Keten diye köşe bucak atıldım

Bahar idim her mevsimde açarken
Zemheriymiş dikeninde kaçarken
Gönül sarayıma bir gül ararken
Düşmüşüm gurbete herkes yabancı

Dar gün ömrü kısa gelir geçermiş
Emek sevgi çaba ile aşarmış
Dost dediğin artık türküde kalmış
Yokuş bitmez zirve yalan dolanmış

Aşur bırak derim artık bu yolu
Kapı kapı gezdin sanki ne oldu
Yeniden doğsan da inişi yoktur
Altın kumaş gitti ömür tükendi!
23.02.20011


ELDEKİ RAKAM

Yüreğimde zerre haram kan yoktur
Söyleyecek çok şey diyemiyorum
Gece gündüz kitap hesap tutmuyor
Eldeki rakamım unutmam sizi

El aleme kanıp bana yol vermen
Dost dedikleri bize düşman güldürmen
Kirlilerim yok ki pazara döksem
Eldeki rakamım unutmam sizi

Aşur alacaklı vereceğim yoktur
Paraya kanmayın teri haramı çok
Damla kanım kalsa helalı hoştur
Eldeki rakamım unutmam sizi!

Aşur ŞAHİN
14.05.2012