hayat;mayın tarlası gibi,oyunlarla dolu....şikayetçi olunsada olunmasada bu böyle..hepimiz oynamışızdır çocukluğumuzda çeşitli oyunlar..vakti zamanında bende oynamışımdır,körebe-saklambaç gibi...hatırlıyorumda;hep kazanırdım..övünmek gibi olmasın ama,zamanı bile yenmişliğim vardır..hatırlarımda en çok lades’e tutuşurduk...en çokta zaman’la..yenerdim ki hep "o"nu...hiç yenememişti beni........hiç...!!!

dedi;
gel seninle "son kez" lades’e tutuşalım......hadi dedim bende,nasılsa çocukluğumda bile yeniyordum ya....

zaman’la
son kez tutuştuk lades’e,
biraz"aşk" alırmısın.?
--aklımda.....!!!!


ya;biraz sevda,
--aklımda...!!!!


bir kadeh rakı var...istermisin..?
--aklımda....!!!!!


zaman;
bir gün karşıma seni çıkarmıştı,
seni vermişti bana,

hatırlamısın.?
--aklımda..!!en çokta "o" aklımda...."o" an.....demiştim o na...


çok geçmedi ama;
gider ayak sıkıştırıverdi elime"sensizliği",
yalnızlığı.....


bak işte;
bu hiç aklımda yoktu biliyormusun.?
hiç yoktu,gelmezdi de aklıma,

aklımda diyemedim,


zaten;
pekte hatırlıyamıyorum sonrasını,
sadece bir ses kulaklarımda,en çirkininden,

LADESSS..!!!! diyordu zaman...... lades....!!!!!
birikmiş bütün hıncını alıyordu emmi’den,


zaman
kazanmıştı bu son oyunu,
yenilmiştim ilk defa,
ne önemi varki,


ben kaybettiğime eminken......

.......

----kıyı ege köylüsü------