Aşkın rengi olur mu? Bilemezdim. Hani derler ya bazen insanın kalbi yüzüne

vurur diye, işte bende öyle güzel bir aşk yaşıyorum ki kalbimde olduğu kadar ayna gibi

yüzüme de yansıdı.

Unutulmuş mutluluk, her şeyimi gecenin karanlığına gizlemiştim. Sevgiyi tozlu

raflara kaldırmıştım, kalbime ise bir kilit vurup kilidi ise bulunmaz sanıp koskoca bir

okyanusun ortasına atmıştım.

Derken bir gün biri ile karşılaştım. Karşılaştığım an ise gecenin karanlığında

kaybolan saklanan mutluluğum her şeyim birden önüme çıktı. Anahtar mı gerek

kalmadı onun o gülen yüzündeki gülümseme bana bakan o sevgi dolu bakışları kilidi

açtı zaten.

Deseler ki onu tarif et edecek kelime bulamam ama sadece mutluluğum

diyebilirim onun için. Aramızda her ne kadar yol olsa da o sanki her an yanımda, her

an ellerinin sıcaklığını, hissettirip beni her geçen gün kendine yeniden aşık ediyor.

Oda bunları hissediyor. Ayriyeten bunları ona hissettirdiğim içinde büyük bir haz

alıyor ve mutlu oluyorum.

Onu çok ama çok seviyorum. Sevgililer günün kutlu olsun. Esmer Yarim.


Ayşe BATUGE