Kaybettiğimiz yada kaybetmeye mahkum olduğumuz alışkanlıklarımızdan biri mektup yazmak ...sevgiliye sayfalar dolusu romantik sözcükler yada unutulmaz şairlerin seçkin aşk şiirleri yazmanın devri geçti artık cep telefonundan farklı bir dil kullanarak haberleşmek var,kısa yazmak için sesli harfleri "atan" bir dil kullanıyoruz
kısa ve de büyük bir hızla yazılan üstelik yazılırken de telefonun tuşlarına bakmadan yazılan mesajlar sevgilinin kokusunu aldığımız,günlerce postacının yolunu gözlediğimiz günleri tarihe gömdü.Arşivde artık aşk mektupları,bayramdan yada yılbaşından önce atılan simli kartlar,altmışlık yada doksanlık olarak ikiye ayrılan kasetler,içini açıp tekrar sarmak için saatlerce uğraştığımız,kayıt yapmak için üst kısmındaki boşlukları pamukla doldurduğumuz kasetler,televizyonun yanına koyduğumuz hoparlöründe gökkuşağı gibi renkli ışıkları olan kasetçaların içinde ağır ağır dönen kasetler.İşte bu uzuzn mektuplardan yazmıştım eşime evlenmeden önce ve eşim de bu mektupları anlattı ona,aklından neler geçtiğini tahmin edebiliyorum,eşimle benim gerçek aşkı bulduğumuza inandı,bu büyük aşkın meyvesi iki küçük çoçuğu babasız bırakmak gibi büyük bir "suç"işlemek istemiyordu,kesinlikle bu düşüncelerle bıraktı beni,gerçek aşk benim gibi sorumlu biri ile yaşanmazdı,işte bu yüzden bitmeliydi,ormanın ortasında kuru dallar arasında tüten ve sönmesi gereken bir izmarit gibiydi ilişkimiz.