‘‘Ey, mavi göklerin beyaz ve kızıl süsü,
Kız kardeşimin gelinliği, şehidimin son örtüsü!’’

Ve şehidim örtüsüz kaldı!

Hakkari-Yüksekova’da teröristlerle çıkan çatışmada şehit düşen Diyarbakır-Bismil’li Mehmetçiğimiz, ailesinin isteği üzerine askeri tören olmaksızın ebediyete uğurlanırken tabutunun üzerinde Türk Bayrağı yoktu!


Türk milletinin varlığının ve bağımsızlığının simgesi olmaktan çıkarılıp bir protesto aracına dönüştürülen Bayrağımız hakkında birkaç cümle ile açıklama yapmak istiyorum kendini bilmezlere:


Bayrak;

Bu vatana göz dikenlere kanımızın son damlasına kadar savaştığımızın ve savaşacağımızın işaretlerini taşıyan, ufkumuza vurulmuş ‘‘inanç mührüdür’’

En umutsuz anda ve en çaresiz zamanda; bir damla asalet kalmışsa damarındaki kanda ve bir katre inanç mevcutsa ruhundaki imanda, o damlayı sele, o katreyi tufana çevirecek ‘‘kuvvet ve kudretin mayasıdır’’

Kalemi can, mürekkebi kan, asil bir ruhun; bu cennet vatanın özgür semalarına, varlık,birlik,dirlik ve erlik adına attığı ‘‘ imzadır’’

Şehit analarının ve babalarının evlat acısıyla arşa ulaşan yürek yangınlarını,bir an olsun dindirmek için Türk Milletinin onlara verebildiği en manidar ‘‘ emanettir’’


(Sarı-kırmızı-yeşile)

İkame etmek istediğiniz sembolünüzü önce üç kıtada zaferden zafere koşturun; sonra bir iç deniz haline getirdiğiniz Akdeniz’de birkaç müttefik donanması batırın; Otranto’dan Hindistan’a, Mekke’den Sibirya’nın buz çöllerine kadar gönderlere çekin sonra gelin.

*


‘‘Sana benim gözümle bakmayanın mezarını kazacağım.
Seni selamlamadan uçan kuşun yuvasını bozacağım. ’’



Barış KAYA
27 Haziran 21012