bu nasıl iş dedi küçük tırtıl...ne kadar küçük ..ne kadar çirkin ve ne kadar zayıfım..koca bir ağacın dalıyla ...yaprağı arasındamı geçecek ..bütün ömrüm..
pembe güle konmuş olan kelebeği izledi bir süre ..yakıcı bir acı ..hissetti küçücük yüreğinde...
ne güzeldi gül... ne şanslıydı kelebek...bense dedi ..bense herşeye seyirciyim....sevdiğim gülün yanına gitmeye bile gücüm yok ...hem gitsem ne olur ki.. severmi benim gibi çirkin ve çelimsiz birini. allahım dedi… bir kere .... bir kere gidebilsem yanına ...konabilsem dalına..okşasam pembe yaprağını ..içime çeksem o büyülü kokusunu ... dayasam dikenine bu zayıf bedenimi ve akıtsam aşkımı sevdiğimin içine ...
hafif bir rüzgar esti ..telaşla yaprağa sarıldı ...ama mutluydu ...rüzgar kokusunu getirecekti sevdiceğinin ...şükürler olsun rabbim dedi...çekti içine pembe gülün kokusunu ...o kadar mutluyduki...mutluluktan yoruldu küçük bedeni ..ve uykuya daldı..
sonsuz bir mutlulukla uyandı ...renkli kanatlarıyla ne kadar güzel ...ne kadar özgürdü...etrafını seyretti büyük bir mutlulukla ...ne güzeldi dünya...ne güzeldi yaşamak ...sonra pembe bir güle takıldı gözleri ..görür görmez bir şeyler hissetti..gidip dalına konmak istedi ..ama gitmedi ..gidemedi..
gün boyunca mutlulukla uçtu ...her çiçeğe ...her güle kondu ..hepsine gösterdi güzelliğini .ama pembe güle yaklaşamadı ...sonra… ona en yakın ağacın dalına kondu ...ağacın yaprağında küçük bir tırtıl gördü..ufacıktı ve çok yavaş hareket ediyordu.
merakla biraz daha yaklaştı tırtıla..gözgöze geldiler...küçük tırtıl ışıltılı gözlerini kanatlarına dikmiş.büyük bir hayranlıkla seyrediyordu kelebeği..ne kadar güzelsin dedi...gururlandı kelebek sen neden bu kadar çirkinsin diyecekti ...diyemedi...bir yakınlık duymuştu ufak tırtıla..nedensiz bir hüzün kapladı içini..güzel bir şeyler söylemek istedi önce ...
devamı varmı ..olsunmu …..bilmiyorum …) özlem ermiş zorlu