Merhaba sevgilim;
merhaba ömrüm, merhaba sevdiğim merhaba herşeyim....
ben bir zamanlar uğruna öldüğün, sonsuzum dediğin, insan !
Belki sen bu satırları okumayacaksın bile.. Bleki yırtıp atacaksın.. Ama ben bilmeni istedim işte.. Senin uğruna dmktüğüm gözyaşların haddi hesabı yok Olsun ben yine de şikayet etmiyorum.. Senin aşkını kaybetmemekiçin ne uğraşlar çektim. Senin içinben kendimden geçtim..
Ben senin için ne defterler eskittim.. Belki sana söyleyemediğim, gözlerine bakıp haykıramadğım ne haykırışlar vardı sen bilmedin.. Sen bilmesen de ben seni biliyor, senin aşkını taşıyorum.. Evet belki ağır geliyor.. Yine de büyük bir mutluluk senden olan herşey güzel... Sen hissetmesen de ben yüreğimle hissediyorum seni.. Sen de belki sevdin.. Belki de hiç SEVMEDİN..
Sevmelerin en güzelini sana verdim.. Seni ben Allah’tan istedim.. Gecelerce dua ettim.. "Onu bana bağışla.. Onu bana yar eyle Rabb’im!!" dedim... Seni ben Yaradan da çok sevmedim ki.. Neden gittin sanki...? Gitmek kolaysa ben gitmedim? Neden beni de getirmedim?
Bir günah mıydı sevmek?
Bu acıyı bu kederi neden bana yaşattın?
REVA MIYDI BANA BU?
ŞİMDİ TÜM MUTLULUKLAR SENİN OLSUN..
ACILAR BENİM..
MUTLU OL...BEN DE MUTLU OLURUM SEN MUTLUSUN DİYE....
HOŞÇAKAL YÜREĞİM..!!