Bazı insanlar aptal, bazıları da çıkarcı. Bu ikisinin varlığıda birbirini çok güzel dengeliyor aslında.
–Abi, bu parfümü sıktın mı bütün kızlar arkandan koşacak, diyen bir parfüm satıcısıyla;
-Hadi ya, alayım ben onu o zaman, diyen bir müşteriden ne beklenebilir ki? Biri, ürününü satmak için yalan söylüyor, diğeri de saflığından ona inanıyor. Ne yani, o müşteri o parfümü sıkmazsa kızlar onunla ilgilenmeyecek mi? Ya da müşteri o kadar itici de, sıktığı o parfüm mü onu çekici yapacak? Aslında pek çok insan konuştuklarına ve dinlediklerine dikkat etmiyor. Halbuki biraz dikkatli dinleseler, neler var o konuşulanların altında.
- Bak abi sana yirmi lira yaparım bunu eğer almak istersen.
Ben kimim de bana indirim yapıyorsun sen, nereden tanıyorsun? Başkası olsa yapmayacak mıydın yani o indirimi? Şunu peşinen söyle, seni kazıklamak için sana yağ çekiyorum. Geçmişte ve şu an pek az insan tarafından erdem sayılan dürüstlük, bir ticaret oyuncağı olmuş şimdilerde.

- Kocacığım nasıl görünüyorum?, - Yine her zaman ki harikasın, Kısmetciğim! Hiç mi eksiği yok Kısmetin, bence tırnaklarındaki oje pembe değil de kırmızı olsa daha hoş olurdu. İnsanlar neden öz eleştiri yapmaktan kaçınıyorlar, Kısmet senden duymazsa yanlışını kimden duyacak be adam? Eğrisini sende düzeltmezse, onun cetveli kim olacak? O zaman sen koca değil sadece bir çantasın Kısmet için. Karşındakini mutlu etmek isteği hoş bir duygudur, anlıyorum (benimde çoğu zaman yaptığım bir şey) ancak hep bu duygunun esiri olursan, mutsuzluğunda kölesi olursun. Bazen Kısmet’e söyle, saçların olmamış de, bugün sakarlığın üzerinde de, seni dövmez, ha belki kızabilir, ama gönül koymaz. Gönül koyuyorsa da o beraberliğin çokta bir anlamı yoktur bence, ilişkinizi bir kez daha gözden geçirin.

Bir nokta daha var ki, iki durumu karıştıran insanlarda var dünyamızda. Öz eleştiri yapmak demek iltifat yapmamak anlamına gelmiyor. –Benim yapım bu abi, içimdeki neyse onu direk söylerim demek seni çokta hoş yapmıyor sevgili söyleyen. Senin yapına bir sözüm yok, olabilir, ama birazda anlayış ve empati göster. Belki karşındaki insan senden gelecek bir çift güzel söze hasret, ya da söyleyeceğin iki tane süslü kelime, karşındaki mutsuzu gerçekten mutlu edecek. Şimdi bir düşün, moralin çok bozuk, ve değer verdiğin kişiden gelebilecek birkaç can kurtarıcı söz bekliyorsun, o derse ki sana, kusura bakma ama çok mendebur suratlısın, hep moralin bozuk, hiç gülmüyorsun, ya da hayat böyle kötü, sen bu hayatta gülemezsin; ne kadar mutlu olabilirsin sen onun bu sözleri üzerine?

Değerlerimizin, değer verdiklerimizin, sözlerimizin, ve söylenenlerin farkında olalım, ne başkalarına esir, ne de gönül-yıkan olalım!