kaçamaz kaçamazsınız


zorunludur yolculuk bazen
kaçamazsınız



kesilmiş
çoktan elinize verilmiştir biletiniz


yoksun
yoksul
yorgun

gözünüz nemli

boynunuz bükük

yüreğiniz buruk

kaybettim der kahredersiniz



ki bir bakarsınız
arşınlamaya bile başlamışsınız yalnızlık ülkesini
boğulursunuz düşünce girdaplarında


ve bir bakarsınız
labirente dönüşmüş duygular ulumaktasınız

çırpınıp durursunuz beyninizin ruhunuzun kıvrımlarında


çekilir
çekilirsiniz iyicene içinize
siz artık bir ceninsiniz

...




derken kirpikleriniz kıpırdaşmaya gözünüz kamaşmaya başlar zifiri karanlıklarda
o da ne
ufkunuza güneş doğmakta kendinizi yeniden doğurmaktasınız


işte o an

dünyanın en değerli hazinesini kendinizi-gücünüzü keşfeder gülümsersiniz




ki o an anlarsınız


meğer sizden başka her şey sizi olgunlaştıran sizi kendinize getiren yolmuş
meğer küçültürken kendine büyüten yolculukmuş ömür
meğer hiçlikmiş hayat






sabiha ) küçüktüfekçi


2012