Sevgili dostlar!

Uzun zamandır burada emek verilmemiş, ya da yazanı elinden geleni yaptığı halde övgü hak edecek kadar güzel olmamış şiirlere çıkar uğruna başyapıt muamelesi yapan, sırf o da bana yorum yazsın diye doğru dürüst tanımadığı insanların en kötü şiirlerine dahî "harika şiirdi dostum" diye yorum yazan, günde yetmiş-seksen şiiri favorilerine ekleyen insanlara karşı gerek makale gerekse şiirlerimle bir mücâdele veriyorum.

Bazıları bu yazdıklarıma yorum yazarak kendilerini şöyle savunuyorlar:

"Ben bana yorum yazan insanlara nezâketen iade-i ziyârette bulunuyorum"

Tamam, eyvallah.

Elbette iade-i ziyaret adettendir ama ziyaret ettiğiniz sayfada bir güzellik göremediyseniz bu o insana yalan söylemenizi gerektirmez, harika şiir demeniz şart değil, ya okur sessiz sedasız çıkarsınız ya da gördüğünüz hataları nazik bir dille izah ederek hem dürüst davranmış hem de faydalı olursunuz.

Ben bana misafirliğe gelen bir dostumun önüne sofra kurduğumda eğer bir yemeğin tuzu eksikse bunu belirterek tuz istemesini beklerim, bu samîmiyetten gelir.

Burada da aynı, sayfama gelen biri bana gerçekten dost ise şiirimdeki eksiklikleri söylemesini beklerim ki hem samimiyetine inanayım hem de kendimi geliştireyim.


Bazıları da diyor ki:

"Ben yazdıkları güzel olmasa da güzel diyerek yazmaya motive ediyorum"

Sevgili dostlar bu motivasyon falan değil kolaya alıştırmaktır, bir insanın her yazdığına harika derseniz o insan kendini geliştiremez, hataları varsa ve siz bunları nâzik bir dille belirtir ve zamanla daha iyilerini yazacağınıza inanıyorum derseniz onu motive etmiş olursunuz.

En son yazıma bir dost yorum olarak demiş ki:

"Evet ben çoğu şiiri favori listeme alarak reklamımı yapıyorum, hatta şiiri okumadan favorime ekliyorum, sanki selam vermek gibi, bunu da gayet normal görüyorum"

Ve yine demiş ki:

"Bende şiirden önce insan gelir"

Bende de şiirden önce insan gelir, mücâdelem de bunun göstergesidir.

Siz çıkar uğruna kötü bir şiire "harika" dediğinizde şiirin bundan haberi olmaz!
Onu yazan insanın haberi olur ve siz o insandan karşılık bekleyerek kötü şiirine "harika" demekle, tanımadığınız halde "dostum" demekle şiiri değil o insanı kandırmış olursunuz, bu mu insan sevgisi?

İnsanlara şirin görünmek adına herkese dostum demek, en kötü şiirlerine dahi harika diyerek onları kandırmak saygı ve nezâket değil, tam aksine yalan söyleyerek saygısızlık yapmaktır.

İnsanlardan menfaat bekleyerek onlara yalandan iltifat etmek insan sevgisinden değil, pohpohlanmak arzuzundan, nefsi tatminden kaynaklanır ki bu, insanı değil, kendini sevmektir.

İnsanları seviyorum, mücadelem onlar için, kimse onları çıkarları uğruna, egosununu tatmin için kullanmasın, duyguglarıyla oynamasın, iyi niyetlerini suistimal etmesin, herkes birbirine karşı dürüst olsun diyedir.

İnsanları sevmesem, saygı duymasam ben de yalandan onları över, ben de yalandan övgüler alarak egomu tatmin eder, yorumlarımı sayar, kendimi alkışlar otururdum oturduğum yerde, bu kadar insana karşı durmaz, bu kadar düşman sahibi olmazdım!

Herkes birbirine dürüst davrandığında, çıkar için insanlara duymak istedikleri değil de uygun bir dille gerçekler söylendiğinde hem insanlık hem de şiir kazanacak emîn olun.

Selamla, sevgiyle, saygıyla, yalansız- çıkarsız dostlukla ve şiirle.

.