- 681 Okunma
- 2 Yorum
- 0 Beğeni
AN VE ÖLÜM-1
En eski Pagan inançlarında okumuştum" Ölümün sonsuz bir düş olduğunu." Pagan inancına göre; "Ölüm,ruhun farklı bir bedene geçişinden başka bir şey değildir.Varlık kendi doğuşunu gerçekleştirdikten sonra o günden bu güne ve sonsuza kadar bütün canlılar kendilerini bir başka bende var ederek yaşamaya devam edecektir.Sen ancak kendi ruhunu bir başka canlıda görebilirsin.Ruh asla ölmez.Ölür bir başka sende var olur.Bu bir döngüdür sonsuza dek devam eder."
Ölümü bilir misiniz?
Derin bir yanlızlık ve sonsuz bir uçurum gibidir.Ben böyle olduğunu gördüm.Galiba bende eski pagan inançlarını taşıyorum, hatta ruhumun bir başka ben de var olduğunu ve yaşadığını düşünüyorum.
Nasıl mı?
Bakın anlatayım sizlere;Bir akşam vakti yanlız yürürken önümde bir kalabalık fark ettim.Yerde yatan birine bakıyorlardı.Ölmüş seslerini işitiyordum .Kalabalığın olduğu yere varınca yerde yatan ölüye baktım.Gözlerime inanamadım.Ölen bendim.Ben ölmüştüm.
Ama nasıl bilemiyorum? Herkes ölen bene bakıyor,kendi aralarında birşeyler konuşup fısıldaşıyorlardı.Ben ise şaşkın gözlerle yerdeki kendimi izliyor,olup bitene hiçbir
anlam veremiyordum.Ne kadar bir zaman geçti aradan bilemiyorum,sonra kendimi başka bir sokakta yapayanlız buldum.Sokakata kimseler yoktu.Issızdı.Sokağı boydan boya kaplayan duvar yazıları,rastgele cümleler her yere yazılmıştı.Birden büyük harflerle yazılı bir cümlenin üzerinde durduğumu fark ettim.
"Hayat senin için sadece bir oyundan ibaretti ve sen bu oyunun son durağındasın"Bu cümle beni oldukça şaşırtmıştı.Kanım donmuş,hayretler içinde üzerinde durduğum cümleyi tekrar tekrar okuyordum.Korkuyla karışık derin bir panik içindeydim.Tek düşündüğüm şey acaba bu cümle benim için mi yazılmıştı.Var olanlara hiçbir anlam veremiyordum.Olup bitenleri soracağım kimselerde yoktu ortalarda.Ne oluyordu,ben neredeydim? Bu sokakta neden benden başka hiç kimse yoktu.Bunları düşünürken birden birinin omuzuma dokunduğunu fark ettim.Arkama dönüp baktığımda kimseler yoktu,ben yanlızdım.Ama emindim, omuzuma biri dokunmuştu.
Bu durum daha büyük bir korkunun girdabına sürüklenmeme neden oldu.Ne işim vardı burada. Biran önce gitmeliydim.Sokakta ilerlemeye başladım.Hızlı adımlarla yürüyor nefes almakta zorlanıyordum.Kendi kendime düşünmeye başladım.Ben ölmüş olamam,ölseydim ne işim vardı buralarda.Bir türlü kendime sorduğum soruların cevaplarını bulamıyordum.Aklım çok karışıktı.Ne yapmam gerektiğini bilmiyor, şuurumu yitirmişcesine hızlı hızlı yürümeye devam ediyordum.Aman Tanrım ne işim vardı bu boş ve ıssız sokakta.Biran içimden gözlerimi kapatasım geldi.Gözlerimi kapattım.Aklımdaki sorularla cebelleşiyormuş gibiydim.Geride neler bıraktım ve nereye gidiyordum.Karmakarışık ve anlamsız bir sürü soru.Gözlerim kapalı yürümeye devam ediyordum.Gözlerim kapalıyken doğallığında bir karanlığın içine gömülmüştüm.Dayanamadım, gözlerimi açar açmaz önümde çok parlak bir ışık belirdi.Gözlerim kamaştı.Etrafa bu kadar ışık saçan şey neydi merak ettim.
Derken ışık yavaş yavaş kaybolmaya başladı.Gözümü kamaştıran o ani parlaklık kaybolunca gördüğüm şeye inanamadım.Bu bir çocuktu.Ne işi olabilirdi buralarda.Aklımı karıştıran sorular ard arda tekrardan beynime hücum etmeye başladı.Çocuk karşımda durup gözlerime bakıyordu.Birden bana doğru ilerlemeye başladı.Ben hayretler içinde tekrar donup kalmıştım yerimde...
YORUMLAR
"Ya bin yıl, ya bin asır sonra o gün gelecek.
Koklarken küllerimi mezarımda bir böcek
O kadar yanacak ki, bir yüksüklük toprağım,
Yerden bir damar gibi kopup fışkıracağım!
Ve birden bakacağım, her tarafım bitişmiş,
Başım, toprak altında bir mâden gibi pişmiş.
Nefesten daha ince bir ipek kumaş derim;
Fosfordan daha parlak, ince uzun ellerim.
Dalacağım kendimin hayran seyrine,
Diyeceğim: Bu dönen şeyler eski yerine,
Benim diye baktığım şeyler miydi bir zaman?
Külümün rüyası mı yoksa gördüğüm?.. Aman! "
(NFK)
başımıza ölümden sonra ne geleceği bilinmez, ama bu dünyanın değer kavramlarıyla karşılaştırınca "ilginç" olarak adlandırılabilecek durumlarla karşılaşabilineceği kuvvetle muhtemel. Her bitiş yeni bir başlangıç dendiği gibi, ölüm de ahiret treni. ya da kendi kendine bu dünya bir tren zaten, ahirete varacak, ve ölüm denen şey trenden iniş...
okuduğum bana pek bir öykü gibi gelmedi ama daha çok karakter oluşturmadan bir düşünce yolculuğuna benziyor...
Ölümü bilir misiniz?
Derin bir yanlızlık ve sonsuz bir uçurum gibidir.Ben böyle olduğunu gördüm.Galiba bende eski pagan inançlarını taşıyorum, hatta ruhumun bir başka ben de var olduğunu ve yaşadığını düşünüyorum.
*************
bende çoğu zaman böyle olduğunu düşündüm bekliyorum Alişevket devamını özlemişim kalemini bizi gerçeklerler yüzleştiren kalemi...