KANATLANIN SEVGİLERE
İnsanın kendine verdiği zararı,hiçbir canlı kendi türüne verebilmiş değildir. Doğanın gizeminde insanoğlunu utandıracak o kadar çok güzellikler vardır ki görmeyiz.Bostan kuyusunun çarkında dönüp dolaşır,farletmeyiz katbettiklerimizi.Sevgi yapayanlız, uzak yıldızlar gibi unutulmuştur.Bir türlü evrenin dışına çıkıp,mavi topumuza bakabilmeyi beceremeyiz.
Mavi topumuza uzaydan bakıldığında,ne kadar ufak ve korunmasız bir çocuk olduğunu görebiliriz.Haydi yumun gözlerinizi ve ayrılın dünyanızdan,Uzayın derin karanlıklarından bakın dünyanıza,biribirinin boğazına sarılmış dostlarınızaseslenin.
daha dünyamızda yaşanabilecekçok şey var beraberce .ve anlatın bir daha hiç göremiyeceğimiz güzellikleri.anlatın insanlara ,zamanın hoyratça gülüşünü .anlatın zamanı başıboş bırakanlara.Yumun gözlerinizi ve döndürün dünyayı zamanın ters tünellerine ,yaşanan aşkları anlatın,ihanetleri,hırsları ve yok oluşları.Anlatın ey her gönülde gezinebilenler, anlatın zamanın kıymetsiz kıymetini.Ne kesilen başlar,ne asılan vücudlar nede vurulan alınlar yok olmamamıştır zamanın kör belleğinde.sevgi gücünün,zamana kafatutuşunu anlatın.külleri serpin zamanın üstüne,vurun sevgi kılıcını,zamannın ejderine vurun,zamanı gözkapaklarına hapsedenler,gönül kuşları uçun zamanın uzaklarındaki güzellikklerini getirin kanatlarınızda.
Görebilseydik dünyamızım muhtesem küçüklüğünü,evrendeki o büyük özünü,çiçekte ki dünyayı,cansızdaki canı ,candaki sevgiyi,bakabilsek böyle evrene,çözülecektir sır bildiklerimiz biri bir.
haydi yumun gözünüzü.
Kanatlanın sevgilere.