KUMSALDAKİ YAZILAR
Birgün dalgınım.Bir denizin sınırsız kumsa,bucaksız sahilinde.
Gitme yazıyordu.Bunu yazan bir genc vardı ve köşeye çekilmiş ağlıyordu.Belliki birisi onu bırakıp gitmişti.Dalganın yazıyı silişi gibi biride onu silmişti.Çaresizdi...Gözleri uykusuz yüzü ise düşünceliydi.
Biraz ilerleyince başka bir yazı gördüm.’Öldüm’ yazıyordu ’öldüm’.Bunu yazan epeyce yaşlıydı.Yüreği carpıntıda yüzü telaşlıydı.’Sende öleceksin’ dedi.Sesi aglamaklıydı.Düşündüm,düsündüm,düsündüm sanki o yazıyla bende öldüm.
Az ileride bir kalp çizilmişti içinde iki harf vardı.Hayatın yollarını bimiyor ama mutlulardı.Sanki dalgalara inat ediyor,dalga kalbi sildikce omlar bi daha bi daha çiziyorlardı.En sonunda sıkıldılar ve kumsalı dalgalara bıraktılar.
Durdum...ve devam ettim.Bir yazı daha geldi önüme.’Oğlum’ yazıyordu.Anladım ki bir sehit annesiydi.Oğlunu verdiği bu hayata azcık sitemkar bir haykırıstı bu.Hiç sesi çıkmıyor artık ağlamaktan kesilmişti soluğu.
Dedimki içimden bir yazıda ben yazıyım.İçimde ne varsa yaşayan, içimde ne varsa canımı acıtan, bende denize anlatayım.O içimden dökülen bir kelime vardı beni fazlasıyla anlatırdı.Bir anda su gibi kumsala dökülüverdim.Ama sadece bir kelime yazabildim.Oda suydu; SEVDİM
YORUMLAR
Henüz yorum yapılmamış.