Hipermetrop
donmak üşümekle başlıyor , ölüm zamanla
ellerini ovuşturmak, ellerin donana kadar sürüyor zamanı geciktiremiyorsun , ölüm git gide sıcaklaşıyor yaşadığın en güzel anlar yavaş yavaş üzüntüye dönüyor sanki hiç senin olmamış gibi rüyanda yüzünü hatırlayamadığın aşkın oluyor kayıp ilanlarında geçmişimi arayıp bulsam en büyük ödülü, isteseler yarınımla bu günümü verirdim yüzümde hiçlik görüyorum, hislerimde piçlik seziyorum ben ne zaman insanlardan kaçsam kendim oluyorum ve değişiyor artık kendim , üzülmeye sebep sorduklarında cevap veremiyorum galiba daha çok yük gerekli bu kafasız omuzlara uzaktan izliyorum,sanırım gözlerimde sorun ben yakını göremiyorum. |