NEYZENBen ney olsam üflesen sen dudağıma O sıcak nefesini,ta içime bıraksan Dokunsa ellerin delik deşik bağrıma Ne nağmeler söyler gönlüm bir baksan Her parmağın kanayan her yaramdan Hüzün dolu kederli iniltiler çıkarsın Damla damla gözündeki karandan Yaş dökerek taş kalbini yıkarsın…. Bende hüzün,bende acı,bende sen Ki bunların zerresinden uzaksın Dudakların üfleyince ey neyzen Mevlana misali,dokun seni de yaksın İrfan KOÇAK_2007 |