Kendi Kimliğime Düşen Ses
Bakir ölümlerimiz var bizim,
İnsan eli değmemiş Göz gözü görmeyen bir diyarda, Karanlığa yenik düşüp toprağın bağrında perçem vermiş! Sulanmamış çiçeklerin, çınarların gölgesinde barınma çabası gibi Baş gösterir göstermez, başına göz diker gaddar insanoğlu Yaşamayı yol kenarından geçen bir kamyonun kasasına yüklemişler, Sırtında kamçı izleri, tan ağarmaz bu diyarda sen yürü, Yürü ki, şaha kalkmasın duyguların, Otur büyüt içinde, Kor olsun, ateş olsun, ama yanmasın, Yakmasın cennete kök salmış dallarını, Kimliğini, ayın mabedinde gizle, Gizle ki görmesinler gündüzün şerrinde niyetini… Toprağa karışmamış iyi niyetler besliyoruz, tavan aramızda, Yan gözle bakılmamış sahte yüzler saklıyoruz hala eskiden kalma, Biriktiriyoruz günahlarımızı tanrının iki göz odasında, Ve büyümüyor çocuklar bu diyarda! Büyütemiyoruz, Büyütmüyorlar! |
Güzel bir şiir okudum gönül sayfanızdan harika dizeler,yürek coşmuş kalem yazmış,duygular sel olup kaleme mürekkep olmuş,Tüm evrendeki güzel duyguları sayfanıza,tüm güzellikleri size,saygı ve selamlarımıda sayfanıza gelen değerli üstadlara ve size tevcii ediyorum.kaleminiz daim olsun,sağlıcakla kalınız.
saygı ve selamlar
Bilal YILMAZ