MASA KAHVE KALEM
Seni düşünmek;
Sirkeye kesilmiş şarabın ve Sarhoş etmeyen şiirlerin sessizliği ile başlayan, Ve gözyaşlarımın gururlu haykırmasıyla biten bir yolculuktu Seni düşünmek… Seni düşünmek; Ne zaman masama kahve gelse Senin adına kalem oynatmak Şiirler ağlatmak… Seni düşünmek; Radyoda ne zaman sezen mırıldansa Hayalinle canlanmak... Seni yaşamak; Adının silinemeyeceği Yaşanmışlıkları hatırlamak… Seni sevmek; Hiçbir insanın hayal edemeyeceği Sonsuzluklara gitmek… Seni sevmek; Yaşanamayacak mutlulukların doruğuna bağdaş kurmak… Seni unutmak; Masamda soğuyan kahveme, Gecemi aydınlatan loş ışığa, Ve Beyaz kağıda ağlayan kalemime ihanet olsa gerek… MESUT YANIK |