KEŞKELERLE DOLU BİR HAYAT
Bazen kendi kendime düşünüyorum,
Belki diyorum hiç tanışmamalıydık seninle Yada hiç kalkmamalıydı mesafeler aramızdan Herkes yerini ve yaşını bilseydi diyorum Ortada bir yerlerde buluşmasaydık hiç. Günahsız ve Kendini Allaha adamış masum kullar gibi görseydik, birbirimizi Saklasaydık içimizde ki şeytanı , Çözmeseydik düğümlerimizi , Çıkarmasaydık sırlarımızı gün yüzüne Daha az tanısaydık keşke birbirimizi , insanların onlarca yılda paylaştıklarını Bir kaç ayda paylaşıp sırdaş olmasaydık hiç seninle. Bak gördünmü şimdi Günahlarımız bile ortak paydamız oldu seninle . Ayrılık bu kadar koymazdı diyorum ozaman belkide . Keşkelerle dolu bir hayat işte....! Keşke hiç okumamış olsaydık ve hiç ideallerimiz olmasaydı Vara cahil bunlar diyelerdi bize insanlar Şiirler yazacağımıza ,gazelller okusaydık dağlarda Sordular mı aşkı- meşki bize , Biz anlamak beyim aşktan ,meşkten diyerek , Adını bilmeyerek, sevseydik birbirimizi delilerce. Köy meydanında ,çeşme başında , Dedikodumuzu yapsalardı köylü kadınlar. Aşık olmuşlar bunlar birbirlerine demek yerine, Kara sevdaya düşmüş falancanın oğluyla ,falancanın kızı deselerdi bize. Evet hayellerdeyim yine, bak ne diyor aklım sana ..; Sen elinde çıkının ile azık getirseydin bana , Bende yine masumca vurulsaydım sana. En azından kavuşma ihtimali olan, Bir köylü kızı ve çoban olsaydık keşke bu diyarlarda . N.U |