BEYNİME ÖRÜMCEK KAÇTI
Karanlık uykudaydı gece
Açık penceremden içeri giren ayın aydınlığı Birbirine yapışık apartmanlardan içeri zorla girebilen Yarı kurak rüzgar. Her şey her zamanki sıradanlığındaydı. Derken bir ses çalındı kulağıma Ağır aksak ilerleyen ihtiyar bir ses. Uyandım. Yastığımda örümcek Rüzgar umuduyla açılmış pencerenin hediyesi. Hey, sen gitsene burdan! Hayır, aynı dili konuşmuyoruz. Hızlandı adımları ve saçlarımda ayakları Savurdum saçlarımı ileri, geri Ama o zafer kazanmış komutan edasıyla hala orda. Saçlarımdan başıma doğru tımanıyor Zarif balerin bacaklar. Başıma salladığım bir iki sille de kar etmedi. Elimle başımı yokladım orda değildi. Ya, ne yapıyorsun gıdıklanıyorum! Örümcek iki tek dişiyle beynimi kemiriyor Dişleriyle tünel kazıyor adeta beynime doğru. Sonra karanlık bir gece başladı Beynimde örümcek... Ağlayan annemin sesine uyandım. Beyaz çarşaflar arasında , Ben. Ne kadar çirkin bir yer burası Çünkü benim rengim, Kırmızı. Beyaz önlüklü, kelli felli bir adam yanımda Merak etmeyin hastalığınız henüz çok yeni, dedi. Hangi hastalık? Ben hasta değilim ki! Sadece beynime örümcek kaçtı. Bu sözlerim sana, Beynimi mesken yapmış örümcek. Ben daha Ağrı’nın zirvesine çıkmadım. Hopa’da Hemşin oynamadım. Roma’yı gezmedim. Anne olmadım. Derhal terket orayı, Bu beden, bu yürek benim. 07.03.2011 Ayşe Gürsoy |
Başını önüne eğme kardeşim
Hayat çok başladı bittiği yerden
Asla ümidini kesme kardeşim
Dağ ne kadar yüksek olursa olsun
Bir kenarı yol olur yol kardeşim
ALLAH ın rahmeti keremi boldur
Asla ümidini kesme kardeşim
kesme ümidini kesme kardeşim
Yüreğine emeğine sağlık
tebrikler
Dilerim yaşadığın doğduğun şehir ve adım atığın heryer neşe ve huzur dolar
Selam ve dua ile
A.E.O