CEZA
Ceza
En büyük, en ağrılı, en kötü cezayı verdim kendime: Seni unutmadım. Adalet mi, reva mı bu bana ki unutamadım.... Kırdın, terkettin, parça parça ettin de kalbimi; Yine de her bir parçası seni çağırdı sessiz çığlıklarla. Sen duymadın; Kimseler duymadı yakarışımı. O duydu, O biliyor: Her şeyi bilen, gören Rabbim biliyor ki, Unutturmadı seni bana. O beni seviyor. Senden ummadım, O’dan umdum, Sana güvenmedim, O’na güvendim. Senden istemedim, O’dan istedim. O, beni benden iyi biliyor ki, Utandırmadı, utandırmasın Allah! Sana duyuramadığım sesimi O duydu; Gönlümün arzusu buydu: Seni unutmadım, unutamadım. Unutmak kaybetmekti... Öyle çoktu ki kayıplarım... Çoktan razıydım bu cezaya da Verdiği ezaya da... |