ANADOLUMYürekler dolusu haykırdım Fark edebilesin diye Kardelen çiçeğindeki o arzuyu. Pir Sultan oldum yağdım mısralarla Bedrettin’im ilk özgürlük türküsüyüm bu dağların Nazım’ım ben destanını yazabileyim diye onurlu topraklarımın. Madımak’ta güzel gözlerimi yakamadılar, yakamayacaklar umutlarımı. Mumcu’yum mumlar yakabileyim diye binlerce karanlık beyne. Ben Mustafa Kemal’im ihamımı gaipten değil senden alan. Bu toprakların evladısın sen. Anadolu’sun tepeden tırnağa Avuçlarında nasır, gözlerinde umut, Alnın kan-ter. Yoktur korkun bilirim İhanetten, kökü dışarda onca zararlı ottan. Kadınlarımla varım Çocuklarımla. Bir türküyüm ben yüzyıllardır söylene gelen. |
onur duyuyorum yaratılışından özünden yüreğine sözüne dillenen şair dostlarla