BİR TOPLUM
Haklı çoğunluğun olduğu bir karargâha,
Hâkim olmuş, bencil ve mutlu bir azınlık. Kıştan sonra yazın gelmesini bekler, durur, Olumsuzlukların hepsini hayra yorar, durur. Ağaçların meyveler halinde, Bir bahçede kümelenmesi Ve bir kişinin bütün meyveleri, İştahla nefsine sepetlemesi… Dalkavuklar türedi, el eteğe yapışan, Çıkarları kayboldu mu hemen sıvışan, El, etek öpüp; makam, mevki kaptılar, İşleri bitince halkı çok ucuza sattılar. Üst, alta; baskı aracı olmuş, Kraldan fazla kralcı olmuş, Kendinden altta olanları, Kendi lütfundan sandırmış. Toplumun şahsiyet ve ferdiyet şuuru Paranın ayakları altında asılı kalmış, Çoğunluk kendini hep avutup durmuş, Geleceğini ise mutlu azınlığa sormuş. Mutlu azınlıklar hep üstte kalırmış, Alttakiler için yarışlar, düellolar, Oyunlar, eğlenceler düzenlerlermiş, Gözü aç insanları ringlere sürerlermiş Ve gözleri dönmüş insanlar yığını, Rakibini çiğ çiğ parçalamak için Ringleri alt üst ederlermiş… Ekran başındaki mutlu azınlıklar, Bu durumdan pek keyif alırlarmış, Siz elekte eleyin, elemeye devam edin, Üstte kalanlar hep bizimle olacaklar, Ödül büyük, siz kazanın, siz kapışın! Arena sizin, siz oynayın ve siz yarışın, Beyinsizler kervanına şuursuzca karışın… Nisan 1994 Konya |