YILLARIM
YILLARIM
Ömrümün tükenişidir sönmez hüzünlerim Teselli vermeye çalıştıkça kuzenlerim Ruhumu kamçılar iştahla üzenlerim Kucağına al beni yıllarım yürüyemiyorum Bahtımı eşeledim hiçliği buldum Şansımı köşeledim inzivacı oldum Gül bahçemi meşeledim yabani kondum Kacuğına al beni yıllarım yürüyemiyorum Bohçaladığım hayaller ile dolmuş ki sandık Gözyaşlarıma müşterekti ağacı fındık Unutulsak da bizler de birer candık Kucağına al beni yıllarımı yürüyemiyorum Aşka varmak için zemzem ile yıkandık Uğur böceğimizi hep nazardan sakındık Gül vadilerinde güle varmadan tıkandık Kucağına al beni yıllarım yürüyemiyorum Derya kadar dürüstsen bile cahil seni karalar Farkına varamadan kalbin alır yaralar Çok geçmeden de ölüm kapını aralar Kucağına al beni yıllarım ölemiyorum… |
Şansımı köşeledim inzivacı oldum
Gül bahçemi meşeledim yabani kondum
Kacuğına al beni yıllarım yürüyemiyorum
tebrik ederim, güzel bir şiir.
(dikkatinizden kaçmış olacak. buraya aldığım dörtlüğünüzdeki son dizede bir kelimeyi hatalı yazmışsınız.
düzeltin de, şiirinizin güzelliği gölgelenmesin.)
selamlar.