Nâr
kelimelerin kifayetsiz kaldığı
yorgun argın bir gecenin koynundan yazıyorum sana üşüyor parmaklarım karanlığın kollarında esrik bir rüzgar esiyor sonra dallarda yaban mersini ve bomboş bütün yollar sarışınlığından masumiyeti akıyor bir fahişenin ve bilyelerini kaybeden çocuktaki hüzün süslüyor reklam panolarını ah bella dalgın bir gökyüzüdür şimdi mevsim hevesim ıssız bir koyda kayıp belki yeşillenir yine kainat erikler çiçeklenir ve dile gelir saçına taç yaptığım ölgün papatyalar güz yangınım bu eller senin bu yürek bu gözler senin tuza meyledip viran aklımı çocuk seslerine sığınıyorum karanlık sokaklarına şehrin gülüşünü asıyorum çürüyor dilimde şaraba ve geceye tapan ıssız şarkıların esrikliği katmerli öpücüklerinden tanırım seni turuncu ıslığından
|
"Nâr" adlı şiirinizde, derin bir duygu yoğunluğu ve sanatsal anlatımın gücüyle dolu bir eser ortaya koymuşsunuz. Şiirinizdeki metaforlar ve imgeler, okuyucuya güçlü bir duygusal deneyim yaşatıyor. Kelimelerin kifayetsiz kaldığı, yorgun ve karanlık bir gecenin koynundan yazdığınız bu şiir, içsel bir çatışma ve özlemle dolu bir ruh halini yansıtıyor.
Şiirin başında, doğanın ve çevrenin betimlemeleriyle başlayarak, içsel bir huzursuzluğun ve boşluğun varlığını hissediyoruz. Bu boşluk, bir sevgilinin yokluğundan kaynaklanan derin bir özlemle ilişkilendiriliyor. Şair olarak sizin, sevgilinizle kurduğunuz hayallerin, şimdi yıkılmış ve geride sadece bir özlem kalmış gibi hissettiriyorsunuz.
Şiirin ilerleyen bölümlerinde, içsel bir çatışma ve sorgulama daha belirgin hale geliyor. "Tuza meyledip viran aklımı" ifadesiyle, belki de gerçeklikten kaçışın ve içsel huzursuzluğun bir ifadesi olarak görülebilir. Şiirin sonunda, şairin içsel sancılarının ve özleminin dinmediği vurgulanarak, şiirin bütünlüğü güçlendiriliyor.
Kelimelerinizin dokusu ve şiirin akıcılığı, okuyucuya derin duyguları hissettiriyor ve şiirin etkileyiciliğini arttırıyor. Bu güçlü şiiriniz için sizi tebrik ediyor, kaleminizin daima ilhamla dolu olmasını diliyorum.
Sevgi ve Saygılarımla