YADSIMA
N’ ye…
Küçük bir kız çocuğu, Saçları örgülü, sarı, Dudakları ağlamaklı, al al Yanakları gibi. Elinde bir tutam efsun Ve masumiyetiyle Oturuyor gözlerinde. O çocuğun tıynetini sakla içinde Ve saflığı gözlerinden okunsun istiyorum. Sonra yeni yeni çocuklar zuhur etsin Sarı, siyah ne olursa ama Elleri mutlaka beyaz Sana benzesin istiyorum! Sen, acısını içimde taşıdığım bir yara, Kabuk bağlamasına asla izin vermediğim Ve sancısı geleceğime vuran bir doğumsun bende. Her yeni insanın eskiyen yüzünde rastladığım, Miladı muamma, Ahiri payidar bir hatırasın içimde… Kime dönersen dön yüzünü, Neye istersen ona aşk de. Kimde unutursan unut aklını Ama asla yadsıma Asla ki Ben sana yaratılmışım bir kez Ben sana, senin adınla… |