SESLENMEEy Yaratan! Hem var’ı, hem de yok’u. Ey Yaratan! Burnumda koku koku, Sanki içimde çiçek vermiş kökü. - Ne olur- Bu ahvalimi gözlerimden oku. Ne siyahlar siyahtan ayrılıyor, Ne beyazdan sıyırabildim akı. Adı aklımda, mıhlanmış bir çakı. Ey fikirlerin en düşkün alçağı, Ey veba karası yalnızlık çağı, Ey eksik örülmüş heyûla ağı; Kalbim avcunda yanan bir çerağı. Ya en uzakları yakın et bana, Ya gözletme penceremden ırağı. Bir kış sabahı vakitsiz gelmiş ol, Kirpiğinde çiğ, saçında kırağı. Ey sen aşk tarihinin en ilkeli. Ey sen en devletli ve en ülkeli; Tut sana uzanan bu titrek eli. Yorgunsun, sararan yüzünden belli. Soğuk iklimler gibi sesin üşür. Bul yolumu, senin yoluna düşür. Yollar ki; uzak, ıssız, engebeli. İkimiz varız bu sevda çölünde. Sen bir Leylâsın, ben Mecnun’dan deli. |