Umursamak
Bir serabı taşıyor zaman, hüzün bulut bulut
Katmerleniyor Hak etmenin yetmediği günlere ağıt İçim nemli, tenimde sükut Bir şeyler olsun yeter ki, ama iyi ama kötü Tutunabilsem diyorum kendime Kurtarabildiklerimle geçmişten İçimdeki çocuk ağlıyor Yapışıp hayatın eteklerine Ölmelisin çocuk Hayat öyle istiyor Yollar parçalanmış, hedefler kaypak Değerler mayın Kelimeler çatallı Güne yetişmiyor nefesim Dolanmışım kendime İpimin ucu kayıp Öğrendim ki bilmemek değil Umursamak ayıp |
Yüreğine sağlık üstadım..