KADINIM
Çile yumağım,
Ömür törpüm. Yanarken ateşi, Bağrında közüm. Dertleri dilimde, Acıları özümde. Gözpınarlarımda biriken yaşım, Sırtımda kamburum, Can yoldaşım. Dört duvarımda, Yuvamda sıvanmış, Çile hamurum. Yıllarda sırlaşmış nasırım. Bir teknede karılmış hamurum. Sıkılan dişlerde Kahırım, Kadınım ... Çorak tarlamda Verimli toprağım. Hayat kavgamda Ayak bağım. Hüznü düşerken yüzüme, Yokluk bükerken boynumu, Sabırım. Bölünen yüreklerde, Parça parça acıyım. Gün boyu sırtladığım, Soluksuz emeğim. Zor günlerde sinesi siperim. Anam, deyip sardığım, Yorgun akşamlarda, Baş koyduğum yastığım. Yâr, deyip bağrıma basıp, Ömrümü avuçlarımda paylaştığım, Ardından adımı yaşatan, Onur tüten ocağım. Haklarını üstlenip Savunduğum, Dişi kuşum, Kadınım ... 4 Mart 1997 |
Ardından adımı yaşatan,
Onur tüten ocağım.
Haklarını üstlenip
Savunduğum,
Dişi kuşum,
Kadınım ...
NE GÜZEL ANLATMIŞSINIZ,YÜREĞİNİZİ KUTLUYORUM