Bir adam var burada
Düşleri gül ormanı
Acısı tatlısına karışmış
Genci yaşlısına
Dudağı bal harmanı
Eriyip akıyor
Taşıyor petek petek
Herkese var
Kendine yok dermanı...


Susuyor
Kocamış bir bilge edasıyla
Aynaya bakmadan görüyor
Alnındaki çizgileri
Sazını asmış duvara
Tele vurmadan seslendiriyor
Duyulmamış ezgileri
Yürek uçurumunda yankılanan
Sibernetik çağın milenyum fermanı...



Şef yerini aldı
Orkestra selama durdu
Baş* (!) parmağını dikti yere
Yer benim ! dedi, ’Let’s go ! ’
..
Dünyalıların ölüm emri okundu
’ Yer yarıldı, gök çatladı ’ **
Yetmiş iki ulusun ödü patladı
Şefin yüzünde bir tencere yoğurt
Şerefsiz kendini böyle akladı...


Dinle Beyaz Adam
Dünyayı kutup kutup
Ateş çemberinde tutup
Şeytana ip atlattın
(B)oku (b)oka (k)atıp
Üstüne bir çöp diktin
Sonra da karşısına geçip
Seyrine baktın
Çöpüne bayrak takıp
BOP diye sattın
Ses kesilince dünyadan
Kendini tanrı mı yaptın?


Konuş şeytankeleği ***
Patlatırım şimdi
Dalındaki dümbeleği
Bir sıkımda öğrenirsin
Tanrıyı şeytanı meleği


Sarı Benizli’ler geliyor
Kızılderili’ler diriliyor
Siyahlar geriliyor
Akın akın
Havadan denizden karadan
Kaytan bıyıklar buruluyor
Yeterin varsa yetsin ! dedi yaradan...


Huşu içinde bir rüzgar
Silip süpürüyor ortalığı
Yağmursuz bulutların arasında
Amansız şimşekler çakıyor
Bir kıyamet kasırgası
-Hayır hayır ! -
...
...
...
Çok geç artık yalvarmayın
Ezelden beri arenasında dünyanın
Kaim ve kadimdir
Şeytanın orkestrası...



Şaban Aktaş
01.10.2007














Yayınlanmıştır/ Berfin Bahar/Şubat 2008


(*)Antik Roma açıkhava tiyatrolarında
savaş esirleri arasından seçilen gladyotörler
arasında, arenada kıyasıya dövüşler sergilenirdi.
Biri diğerini yere serdiğinde son öldürücü darbeyi vurmadan evvel
şeref locasında oturan imparatora döner, şayet imparator baş parmağını
göğü gösterecek şekilde havaya dik tutarsa ’Bağışla,yaşasın ! ’, aşağıya toprağa
doğru ters tutarsa ’ Öldür ! ’ demekti.Ters işaret verildiği anda zavallı esir
ya kılıç ya mızrak darbeleriyle kanlar içinde öldürülürdü.Bu durumda sergilenen vahşet ile savaşlarda ölen askerlerinin ruhlarının huzura kavuşacaklarına inanılırdı..

(**) Ömer Seyfettin’in Yüz Akı adlı öyküsünden.Öykünün okunması şiirden çıkaracağınız temayı güçlendirecektir.

(***) Şeytankeleği:Akdeniz Bölgesi bitki toplulıuğu içinde yetişen bu bitkinin zehirli meyveleri küçük kelektir,zehirli olup suyundan buruna damlatıldığı takdirde sinüsleri derhal boşaltır;ancak oranın seyreltik örneğin bir fincan suya iki üç damla gibi kullanılması; aksi halde zehirleme özelliği olan bir bitkidir.Meyveler yazın sıcak günlerinde iyice olgunlaşınca dalından kopardığınız anda elinizde patlar suyu etrafa saçılır.Daha sonra kendiliğinden patlayarak (infilak) tohumlarını çok uzak köşelere fırlatır. Bu şeytan keleğinin neslini sürdürme savaşının doğal yapılandırılmasıdır...