
YÝTÝK SEVDA
Gönülden bir sevda kayýyor þimdi O sevda ki, hayata bir sedaydý Can, ayrýlýða gün sayýyor þimdi Son kalp kýrýþ, vuslata bir vedaydý
Varlýðýna titrediðim yardý o Baðrýmdaki bir yangýndý, hardý o Sonsuzluðun güncesinde vardý o Her bakýþý ecellere cüdaydý…
Daðýlýp yok oldu can kafesinde Ýsyan etti artýk her nefesinde O aþk ki hayatýn sevda sesinde Gönülleri fetheden bir edaydý…
Bilseydi o sevda gönül arýmý Yakardý bu caný, ruhu zarýmý Sererdim önüne yoðu varýmý Can evimde canlar ona fedaydý…
Bu har ki; gözleri yaþla dolduran Sinemi daðlatýp beni solduran Bir gün süründürüp, bir gün öldüren Hayatýmdan bezdiren bir sevdaydý…
ÜLKÜ; 08.01.2007
|
hüseyin ülkü duran (ülkügnc)
(c) Bu þiirin her türlü telif hakký þairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Þiirlerin izin alýnmadan kopyalanmasý ve kullanýlmasý 5846 sayýlý Fikir ve Sanat Eserleri Yasasýna göre suçtur.
|