Manolya Kitabı - Manolya Kitapları

Büyük hedeflere koşullandığımız bir çağda yaşıyoruz. Durumumuz ne olursa olsun, hep en yükseğe sıçramamız gerektiği gibi bir inanca kaptırmış gidiyoruz. Ama sadece bu büyük hedef ve koşuşturmaların arasında, gözden kaçan minik şeyleri görmek için küçük bir mola vermemiz gerekir. Bunları görmek sorunlarımızı çözmeyecek belki ama onlarla uğraşabilmemiz için bize güç kazandıracak. Ağır bir val..»»

***Her şey beklemesini bilen kişiye kendiliğinden gelir.*** Kokulu Kitap Umudunu yitirme, Şu hayatta bir şeyin bitişi her zaman başka bir şeyin başlamasına sebep olmuştur. Okurken içinizi huzurla dolduracak, yüreğinizi ısıtacak, iyilik, sevgi, dostluk ve mutluluğu dile getiren birbirinden güzel 42 adet hikâyeden derlenen bu kitapla hayata keyifli bir mola verip kargaşadan sıkıntılardan uzaklaşa..»»

"Her şey beklemesini bilen kişiye kendiliğinden gelir." Kokulu Kitap Umudunu yitirme, Şu hayatta bir şeyin bitişi her zaman başka bir şeyin başlamasına sebep olmuştur. Okurken içinizi huzurla dolduracak, yüreğinizi ısıtacak, iyilik, sevgi, dostluk ve mutluluğu dile getiren birbirinden güzel 42 adet hikâyeden derlenen bu kitapla hayata keyifli bir mola verip kargaşadan sıkıntılardan uzaklaşacaksın..»»

Evet, bir karargâhımız vardı bizim. Önemli kararları aldığımız, boş vakitleri geçirdiğimiz, aylaklık ettiğimiz yer burasıydı. Mahalledeki yaşıtlarımızla burada saatlerce oyun oynardık. Geniş bir arsanın içinde terk edilmiş metruk bir evdi burası. Ev karargâh, bahçesi ise oyun alanımız. Bizden başka burada bir kedi ve beş yavrusu yaşardı. Yukarıdaki çatıda da iki güvercin ailesi vardı. Onların da y..»»

Ormandaki arı kovanında o sabah bir canlılık vardı. Büyük gün gelmişti. Minik Arı o gün kendisi gibi minik arkadaşlarıyla birlikte ilk kez uçacaktı. Bu yüzden çok heyecanlıydı. Hepsi ormanı ilk kez tanıyacak, ağaçları, çiçekleri ve otları ilk kez göreceklerdi. Minik Arı en çok çiçekleri merak ediyordu. Babası onl..»»

Sessizliğin sesini duyar mı gözlerinKavuşmayı unutmuş bir sabah gibiÇiylenir mi apansızMektubunu kaybetmiş bir zarfaAşk yazdın mı hiç!Ayrılığın muhabettindeYolunu kesti mi dünler?»»

Bazen geçmişte, bazen gelecekte kaybolmak istiyorum. Hayatı, son bir beş dakika gibi, her bir dakikanın kıymetini bilerek yaşamak istediğimizde, saklamaya çalıştığımız, bastırdığımız bütün duygular ayaklanır. “Geniş zamanlarda” gizli yerlere kapatılmaya razı olsalar da, duygular bu kadar “dar ve kıymetli” bir zamanda yaşanmak, hissedilmek isterler. Hayatı o son beş dakika gibi yaşadığımızda, ha..»»