- 2095 Okunma
- 12 Yorum
- 0 Beğeni
Geçmişi anmak!
Sitede gezinirken, Eser arkadaşımın yazısını okudum, bin bir düşünce üşüştü aklıma.
Okul yılları, mahalleden arkadaşlarımız, kimler kimler geçmiş hayatımızdan.
Bazıları sessiz sedasız, bazıları derin izler bırakarak…
Dedemin yazlığından çok samimi olduğumuz, sonra yaptığı yanlış evlilik ve onun sürüklediği kaybolan bir hayat. Hapishanede geçirilen, kayıp yıllar, boşa giden, ziyan olan bir ömür.
Oysa genç kızlığımızda, her yaz buluşup, dört ayı birlikte geçirdiğimiz günler, ne kadar da mutluymuşuz! O yıllarda çok tenha olan Marmara sahilleri, tertemiz deniz, pırıl pırıl bir kumsal, sorunsuz, mutlu, neşeli yazlar, ilkbaharda yeni buluşmalar.
Her genç gibi hayatın sadece güzel yanlarını görürdük, hayallerimizi anlatırdık birbirimize, büyük bir heyecanla.
Sonra hayatın çarkına kapılarak dördümüz başka yönlere dağıldık.
Büyümek zor gerçekten çok zor, ama kaçınılmaz.
Sonrasında sorunlar, mutsuzluklar, hüzünler, ayrılıklar, sevinçler.
Öyle bir ayrılış ki, birbirimizden hiç haber alamamak!
Hava oldukça puslu, insana kasvet veren cinsten.
Mutluluk kaynağım güneş kendini gizlemiş, içim üzgün, tarifi mümkün olmayan bir hüzün kaplamış benliğimi.
Her zaman kendime yaptığım, olumlu telkinler de bir işe yaramıyor.
Bir derdiniz olmaz ama yine de, gamlı olursunuz ya, işte öyle bir halet-i ruhiye içindeyim.
Ne kadar çok arkadaş gelip geçmiş hayatımızdan.
İlk evlilik yılları, çocukları büyütüp, yetiştirme telaşı, kaybettiğimiz sevdiklerimiz, akrabalarımız, derin acılar bırakıp gidenler, hayatımızdan yıldırım gibi geçenler.
Sanki uzun metrajlı bir dram izler gibiyim, çok kalabalık, bir hüzünlü bir gülümseten dostlar, dostluklar.
Hastalık yüzünden kaybettiğim değerli dostum, sebebini hatırlayamadığım ayrılıklar.
İnsanoğlu arkadaş öğütme makinesi gibi, yıllar içinde silikleşen silüyetler.
Çok sevdiğim, değer verdiğim, can dostumun, Anadolu yakasına taşınması, ne kadar görüşsek de, ayni apartmanda, akşam sabah görüşmeye benzemiyor.
Araya giren uzaklıklar dertleşmeyi, paylaşmayı engelliyor bir anlamda.
Bu satırları okuyacağını biliyorum, sabah kahvelerimizi, günün her hangi bir saatinde birbirimize moral vermemizi özledim. Geçen gün uğradığında çok mutlu oldum.
Her zaman denir, Rabbim ölüm acısı vermesin, sağ olan birbirine kavuşur.
Doğru, işin başı sağlık, yine de kış ayları geldi mi, kısa karanlık günler, soğuk ve yağışlı güneşsiz havalar, bizleri daha mutsuz, bedbin, ümitsiz mi yapıyor diye düşünmeden edemiyorum.
Çocuklarım uzak, torunların özlemi ağır basıyor, arada uzun binlerce kilometre…
Büyümelerine, o güzelliklere sadece bilgisayar ekranından kısıtlı şahit olmalar.
-Alo babaanne, nasılsın diyen sesleriyle, mutlu olmaya çalışmak, gözyaşlarını belli etmeden, içine akıtmak.
Onları ve çocuklarımızı üzmemek için, bazen neşeli, bazen esprili hatır sormalar…
Büyümek işte böyle, hayatın gerçekleriyle yüzleşmek, bir anlamda.
Neyse sizleri de fazla üzmeden ben satırlarıma son vereyim.
Yine de Rabbim ebedi ayrılıklar vermesin, sağ olan görüşür inşallah diyelim.
YORUMLAR
Özlemek birilerini özlemek, nasıl da yakar içimizi.Dün gece ben albümlere dalmıştım, aramızdan ayrılan kardeşimin kızını, resmine baka kaldım, faceye ekledim. Sanki konuşur gibiydik.Çok acı ya birilerini özlemek çok acıdır. Daldım gittim Handan hanım çok derinlere.Ne içten bir anlatımdı, inanın.. gözlerim yandı bitimine kadar...
Sevgimle dost kalem...
Oya gedik tarafından 12/28/2010 1:06:58 AM zamanında düzenlenmiştir.
handan akbaş
İnsan bazen oturup, zihnindekileri hatırladıkça, kah mutlu oluyor, kah hüzünlü.
Size de Rabbim sabırlar versin, yeğeninize rahmet etsin.
Genç ölümü çok zor, benim de dayımın oğlu yirmisekiz yaşında, yanlış iğne sonucu aniden vefat etmişti.
Çok acı, katlanması çok zor, çok da üzücü.
Değerli yorumunuza teşekkür ederim, sevgiler.
handan akbaş
Bu aralar çok iyi hissetmiyorum kendimi o yüzden de çok sık giremiyorum. Genl bir yorgunluk var üzerimde. O yüzden de bu değerli yazınıza geç yetiştim. Teşekkürler Sevgiliş Handan Hanım. Hep yazın, biz de okuyalım. Sevgilerimle
handan akbaş
Kış havasının kasvetli havası, insana ağırlık veriyor.Siz şekerinize dikkat edin, o da sizi halsiz bırakır.
Okuyup yorumlamanız büyük incelik, sevgi ve selamlarımı gönderiyorum.
İnsanoğlu arkadaş öğütme makinesi gibi, yıllar içinde silikleşen silüyetler.
-----------------------------------
Sitedeki bir yazıdan yola çıkıp nazire edercesine duygu girdabı oluşturmuşsunuz.
Haklısınız.
Akıcı bir paylaşımdı.
Tebrik ederim.
Selamlar.
handan akbaş
Değerli yorumunuza çok teşekkür ederim, selamlarımla.
İnsanoğlu arkadaş öğütme makinesi gibi, yıllar içinde silikleşen silüyetler.....dolu bir geçmiş muhteşem bir anlatım...
.. bu satırlarada kilitlendim....saygılar
handan akbaş
Sevgili arkadaşım, ne güzel demişsin, insanoğlu değirmen gibi öğütüyor arkadaşlıkları ve sürekli yeni arkadaşlar ediniyoruz gidenlerin yerine ama eskiler unutulur mu dersin. Bazen durup düşünür derin bir ah çekeriz.
Paylaşım için teşekkürler.
sevgimle...
handan akbaş
Eskiler büyük bir hüzünle anılıyor zaman zaman.
Sayfamda görmekten, yazılarını okumaktan mutluluk duyduğum, değerli arkadaşlarımdan birisiniz.
Teşekkürler, sevgi ve selamlar.
Sevgili arkadaşım yazınızı duygulanarak okudum. Sizin bir de gurbette atan kalbiniz var. Kolay değildir mutlaka.. Allah canlarını sağ etsin.. Yıllar gerçekten çok çabuk geçiyor. Eski dostlar ise hiç unutulmuyor.
Teşekkürler güzel ve anlamlı yazınız için. Sevgilerimle..
handan akbaş
Yorumlarınızla hep yanımda olduğunuz için teşekkürler, sevgi ve selamlarımla.
Özür dilerim.
Sorun var şimdilik siteden çıkacağım.
İnşallah yarın okuyacağım.
Selamlar.
handan akbaş
Büyümek çocuk yanımızdaki en masum ırmakları yaşamın çöl-ü yazgısına isteyerek ya da istmeyerek göndermektir...
ki ırmaklarımızın akışının bize bir daha dönmeyeceğini bile biledir bu gönderiş...
Kutladım çokca...
handan akbaş
Teşekkürler değerli yorumunuza, sevgi ve selamlar.
"Büyümek dedikleri buysa, ben bu işi hiç sevmedim " demiştim bir keresinde. Ama kaçış yok. Yaşımın ilerlemesi, hiç bir zaman üzmedi beni. Geçen yıllar tek bir anlam taşıdı ve o yanı ile üzdü: Kayıpları ile.
Ayhan Bey çok güzel bir ifade yazmıştı: " Kalem arkadaşı ". Bu ifadenin güzel bir açılımı olmuş; yazınızın başlangıç noktası. Sevgiler yüreğinize.
handan akbaş
Teşekkürler Eser hanım, selam ve sevgiler.
Bir bardak su içtim... Birde senin yazının okudum kardeşim ikiside aynı aktı gitti...
Selamlar sevgiler bacı...