- 103 Okunma
- 0 Yorum
- 1 Beğeni
BALIM'A
BAL’IMA
Merhaba sevdiğim,
merhaba canım.
Duydum yine katığına ayrılık,
düşlerine beni katmışsın.
Elini kavrayacak ben’i,
başını yaslayacak göğsümü özlemişsin.
Ah yar,
mihrine ömrümü yazıldığımı bilmez misin?
Çaresizlik içinde çığlık çığlığa sustuğumu görmez misin?
N’olur dert etme.
İkimiz de aynı kültürün kurbanları değil miyiz?
Mavi diye bildiğimiz umutlarımızı,
kaderlerimizi ilkel töreler tayin ederken,
boyun eğmekten başka var mı bir çaremiz?
Olur da isyan eder,
umutlarımızın peşinden koşarak kaderlerimizi değiştirmek isteriz,
işte o an celladımız olur törelerimiz!
Bilirim hicran ateşiyle yanar durursun.
İnan benim de canım acıyor!
Aslında acıyan canım da değil.
Ruhumun derinliği,
yüreğimin nüvesi,
özümdür.
Can dediğimdir,
varlığıyla can bulduğumdur.
Sakın nasıl olur ben,
senden daha çok sen olabilirim diye sorma?
Çünkü bunu anlatabilmem mümkün değil!
Çünkü nedenini ben de bilemiyorum.
Çünkü daha önce hiç böylesine canım acımamıştı!
Oturup böylesine yavaş yavaş tükenişimi seyretmemiştim!
Ta ki seni tanıyana kadar.
Ta ki canın acıyana kadar!
İnsan sevdiklerinden uzaklaştığında
özler ya,
ben,
seni yanımdayken bile çok özlüyordum.
Sen daha önce böyle bir duygu yaşadın mı?
Senin de beni özlediğin oldu mu hiç? Öyle ki,
yanında olduğumda bile hep özledim seni!
Ayrı kaldığımız zamanlarda,
özlemlerimi linç eden,
özüme kasteden bir cani gibi!
Mahremimi ele geçiren bir sapkın gibi,
vurup vurup yaralıyor beni!
Duysam başının ağrıdığını,
felaketim olur!
Kirpiğine nem düştüğünü hissetsem,
yüreğime kan yağar!
Kırılır umuda uçan kanatlarım!
Mavi suları kurur göçmen kuşların!
Eksilir doğadan doğal kahkahalarım!
Ve ben annesini kaybetmiş ve yaşamdan umudunu kesmiş bir çocuk gibi öksüz kalırım!
Bilirsin bir atasözümüzde; “Öksüz kuzudan koç olmaz” der.
Ne kadar yerinde ve bir sözdür.
Tek derdin öksüz bırakmaksa beni,
ya da ruhumu okşamak için,
öylesine “iyiyim” diyorsan,
çok üzülürüm haberin olsun!
Nasılsa,
öksüz kuzudan koç olmaz.
Rabbim hiç vermesin.
Ola ki bir gün ayrılmak ister,
vedasız gidersin benden,
Tanrıya mektuplar yazdım bilesin.
Rabbim,
al ömrümü yama Balım’ın ömrüne,
yeter ki acı çektirme ona.
Ya da onu bağışla benim öksüzlüğüme.
Alarak bedenimi at cehennemine!
Yeter ki ayrılığı düşürme yüreğime…
Efkan ÖTGÜN
YORUMLAR
Henüz yorum yapılmamış.