her yeni veda bir parça götürür yüreğimden hep sakınırım vedaların iç çekişinden yine de alamam kendimi bu hüzünden solar yüzüm sonbaharın veda kokan sarı renklerinden
Beni seven bir kadın var Deme artık inanmazlar İçimdeki düğümleri Çözemedin kalsın onlar...
bende bagımlılık yaptı bu VEDAlar.. bitiyo bi şekilde sonra anlıyosunki en gercek en salt en sadık yanımız yalnızlıgımızmıs meger ve bi o terketmezmiş bizi sonra bu anlamsız yolculugu onla tamamlıyoruz :)
veda hoş bir seda olmasa da ,,,,,seni anıyorum SEZA.....hani söz vermiştik ...yeminle ...birbirimize...arayamamadım.....büyü mü elleri uzanamıyor telefona.....sakın seni anmıyorum ...sanma....anmaktan bile utanıyorum...şimdilik geçici bu elveda.....buluşacagız.... bir gün mutlaka
" ..... Bütün şehir çöküyor yüzünde bir insanın Şehir boğuluyor içinde insanların kan gibi bir sesle Mor bir kabus çöküyor üstümüze Parkta son ağaç da ölüyor intiharı hatırlatan bir ölümle Veda çizgisi Kalabalık toplanıyor büyük meydanlara ------------------------ Aşka veda İnsanlar geçiyor yollardan ------------------------ İnanca veda Şehir kapanıyor içine ------------------------ Toprağa veda Dolaşıyor bir heykelin taştan eli üstlerinde insanların Kuşlar göç ediyorlar bulutlar göç ediyorlar Yüzünde son gülümseme kaybolurken çocukların ------------------------ İnsana veda ......" Şair: E.B. Şiir:Şehrin Ölümü
tut elimi desem... diyebilsem.. ben bende yokum ki... divaneyim veda da nereden çıktı şimdi... dört duvarda kapı yok ki tavan gibi taban gibi... sıkıldım belirsizlikten benli bensizlikten senli sensizlikten tamam sustum sabır çakıl taşı oldu cebim doldu eteklerime topluyorum yıldızları ay ışığı bu dayanamam bilirsin sessizce fısıldıyaraktan şaşkın/kızgın bakışının arasında bilirsin sen böyleyken daha çok sen olurum sanırsında aldanırsın...
kal dersinde sevgili geçer miyim gayrı diğer tarafa ben çok dizler kanattım taşlı yollarda kanattım her biz sözümle de seni özürler sevgiyi taşımasa da sevgim yamalı, ruhum yamalı, gönlüm yamalı en az sen kadar ve hatta senden de ileri... veda en kolayı etmem ben asi yüreğim kolayı değil seni ister.. kapıdan atayım o tini yıkayım yakayım hatta sen söyle... bir söz yeter.. veda da neymiş????
veda sahnede perdenin inişi veda akşam vakti güneşin eteklerini toplaması gökten veda sebebi şafak vakti öten kuşların haber vermesi ilk ışıkları veda sebebi sarhoşluğum varlığınla
ben seni; ilk gördüğümde ki çocuksu gülüşünle sevdim heyecandan yerinde duramayışınla merhabanın çekimserliği ile şüphe etmedim hiç senden sadece sevdim sebepsiz nedensiz veda sözü yakışmaz o güzel gözlerine o güzel yüzüne, sakalına ya da öpücüğümü gizlediğim avucuna yamalı ruhun bilirim, benimki gibi yorgun sesin bilirim, ben gibi koşma dur derim. ben durdum...
neden seni sevmemden korkman mı? neden seni sevmekten vazgeçip veda etme ihtimalim mi? ey sevgili seviyorum seni... kapıdayım.. g/özlerim kapalı kalbim ise peşinden firarda aklın bu aşk ile işi yok... duman bulaşık o güzelim dudaklarından dökülecek tek söze gebe gidişim ya da gelişim sorma bana geldin mi diye ben zaten sendeyim.. kapıdayım...
iyide bebeğim iyide kelebeğim... beni sen çağırdın unuttun mu geldin mi dedin geldim dedim sonra vedayı sen ettin sessiz,kimsesiz ve derinden bir hayır bekledin bilmez misin ben ne kimsesizim ne de sessizim sevdim mi başın da döner boğulursunda ya ben sesnsiz,sessiz yağmurunda ıslanamıyorum bile hep başkalarının gölgesi hep başkalarının gözleri sen neredesin? kalbimi nerede bıraktın? kimin eline...
nedeni yok seni sevmemin nedeni yok seni istememin nedenini bilmiyorum veda etmemi istemenin nedensiz saçma salak bir aşk benimkisi seninde olmasını istediğim
her gelişinin ardından yaşlı gözlerle beklerim vedanı hiç gitme desemde hiç gitme hep kal geldin mi desende söz verdim o sabah ezanında ve geldim tüm kalbimle kalbinin olmadığı bedeninde vedaların çınladı sağır sessizliğimde benle iken bile bensiz sevişmelerin benle iken bile ona dokunuşların boğazıma düğümlendi vedalarım lakin çok geç... beni sana verdim bile.. sen hala geldin mi de....
kuşlar ki kanat çırparlar seni gören kalbim gibi kuşlar ki kıskanırlar gözümden bile ben gibi sana veda edemem git desemde gittim desemde kalbine sor dilim mi doğruyu söyler gözlerim mi kalbimin delice atışı mı?
sana veda edemem ki ben. o kapıyı sen kapamalısın. bense önünde diz çöküp ağlamalıyım oysa sen çoktan başka kapılarda olacaksın duymayacak anlamayacaksın belki birgün dönersen kurumuş çiçeklerim ve buruşmuş mendilim elimde bulacaksın beni