ve gerçektir hayatım su olduğu ve toprakta son bulduğu..kelimelerimizi güzel seçmemiz gerekirken karalayıverdiğiöiz ,umursamadan harcadığımız tek sermaye...
Pencereyi açıp baktığımızda sonra aynaya baktığımızda, uçan kuşlara, yerdaki karıncalara, çalışam insanlara baktığımızda, görüp göreceğimiz şeydir hayat... başlangıcı belli ama bitişi belli olmayan yani ölümden önceki zaman hayat...
evrenin oluşu ve hala süren zaman akışı yaşam dediğimiz ilk çığlık ve son nefes : birde ben sen onlar ve hepimiz canlı cansız her şey sevgiler hayat:))
şerefle bitirilmesi gereken en asil görev hayattır. bir lokma ekmek için şerefini çiğnetmeye bir anlık eğlence için servetini tüketmeye bir zamanlık mevki için el ayak öpmeye insanları ezip geçmeye, günlük menfaatler için, onurunu terk etmeye bir kısım insanlara kızıp tüm insanlara düşman olmaya değmez bu hayat.
Bir nefes... Bir tebessüm... Bir damla göz yaşı... Kimileri için acı dolu, kimleri içinse bol çikolata soslu.. Vazgeçemediğimiz, vazgeçmeyi seçemediğimiz...